احادیث دربارهٔ موجودات فضایی در کرات ، کهکشانها و سیارات دیگه

احادیث دربارهٔ موجودات فضایی

در روایات مطرح شده است که امام باقر (ع) به جابربن یزید می گوید:
گویا تو گمان می کنی که خداوند فقط این عالم را آفرید و بس و همچنین گمان می کنی که خداوند بشری غیر از شما نیافریده است؛ آری به خدا قسم!خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفرید و تو در آخر این عالم ها و آدم ها هستی›
منبع:(صدوق،خصال،ج2،ص450
بحارالانوار،ج63،ص82-83)

از حضرت علی ( علیه السلام ) پرسیدند:
پیش از آدم ابوالبشر چه کسی بود ؟ حضرت علی فرمودند : " آدمی دیگر ! خداوند 1000 عالم و 1000000 آدم آفریده است و تو در آخرین عالم و سلسهٔ آخرین آدمیان هستی
(کتاب روح و ریحان ، ص 1338)

مانند آن روایت از امام باقر علیه‌السلام در الخصال ، ج2 ، ص 652 نیز نقل شده است

از امام صادق(ع) روایت شده که به راوی فرمود:
«شاید شما گمان می‌کنید که خدا غیر از شما هیچ بشری دیگری نیافریده است! نه، چنین نیست، بلکه هزار آدم آفرید که شما از نسل آخرین آنها هستید»
(صدوق، توحید، ج 1، ص 277.)

از امام باقر(ع) روایت شده:
«خدا از روزی که زمین را آفرید، هفت عالم را در آن خلق کرد (و سپس منقرض کرد) که هیچ یک از آن عوالم از نسل آدم ابوالبشر نبودند. خداوند همه آن¬ها را از پوسته روی زمین آفرید و نسل بعد از نسل دیگر ایجاد کرد و برای هر یک عالمی بعد از عالم دیگر پدید آورد تا در آخر، آدم ابوالبشر را بیافرید و ذریه‌اش از او جدا ساخت»
منبع (صدوق، خصال، ج 2، ص 652، ح 54)

حضرت علی (ع) می فرماید:
سپس خداوند منزه برای اسکان آسمانها و ابادسازی برترین طبقهٔ ملکوت ,مخلوقات جدیدی از ملائکهاش ایجاد نمود و شکاف های اسمان و مکان های خالی ان جا را با انها پر نمود
بحار الانوار ج 52 ص 109


حضرت باقر در خطاب به ابوحمزه ثمالی می فرماید:
ای ابا حمزه ,این قبه (گنبد _سیاره )پدر ما ادم است و خداوند غیر از ان (سیاره) سی و نه گنبد(سیاره) دارد و در انجا مخلوقاتی هستند که یک چشم بهم زدن نیز نافرمانی خداوند نکرده اند
منبع: (روضه کافی ص231 )

احتمالا «قبه» در این حدیث اشاره به تمدن اسمانی است و تعداد 39 صرفا تعیین حدود نیست بلکه معرفی تعدادی از این تمدن ها و جهان هاست زیرا در احادیث متعدد تعداد ان ها را مختلف اوردند

حضرت صادق ع می فرماید:
در ورای این خورشید شما چهل خورشید دیگر است که در ورای ان ها مخلوقات بسیاری وجود دارند و در ورای این ماه شما چهل ماه است که مخلوقات بسیاری در انها زندگی میکنند
منبع: (بصائر الدرجات ص510)

امام علی می فرماید:

خداوند پشت مغرب سرزمینی دارد که به ان جابلقا می گویند و در جابلقا 70 تمدن است که هیچ یک مثل این تمدن (بشری) نیست هیچ گاه نافرمانی خداوند نکرده اند.

انتشار این مطلب بدون ذکر منبع و قرار دادن ادرس وبلاگ شرعا حرام است

حدیث در مورد مراعات ومدارا با همسر و نکته مهم در شوهرداری

مراعات و مدارا با همسر
روزى حضرت امیرالمومنین علیه السلام وارد منزل شدند و فرمودند: «یا فاطمه! در منزل چه داریم؟» حضرت زهرا سلام اللّه علیها پاسخ دادند: «قسم به حقیقت تو! سه روز است که هیچ نداریم.» امام علیه السلام فرمودند: «چرا در این سه روز چیزی به من نگفتى؟» حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند: «من از خداى خود، شرم دارم که از تو چیزى را درخواست نمایم در حالی که تو توانایی تهیه آن را نداشته باشى.»

منبع : بحارالانوار ، جلد ۴۳ ، صفحه ۳۱
أمالی شیخ طوسی ، جلد ۲ ، صفحه ۲۲۸

علامه امینی و توصیه او در شب عروسی دخترش

دختر علامه از توصیه‌های پدرانه پیش از شب ازدواجش می‌گوید: «عصر شبی که قرار بود مرا به خانه داماد ببرند، به مادر پیغام داده بودند که این دختر را یک ساعتی بیاور بالا به اتاق من. رفتم اتاق ایشان و نشستم و مرحوم پدرم با من حرف زدند. خوب خاطرم هست که به من گفتند باباجان! داری از خانه من با چادر سفید می‌روی و آن‌قدر آن‌جا می‌مانی که شوهرت چادر سفید را بکشد رویت و از خانه‌اش بیرون بیایی. اگر روزی از او یک جفت جوراب خواستی و آمد خانه و دیدی برایت نخریده، نگو چرا نخریدی و نیاوردی. تو دلت بگو ان‌شالله یادش رفته که این جوراب را برای من نخریده. تا مبادا باعث کینه و اختلافی شود. به من گفت هر روز نگو این را می‌خواهم آن را می‌خواهم. مگر تا گفتی جوراب می‌خواهم، او باید برای تو بخرد و بیاورد؟ من هم گفتم چشم»

‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌

بغض و کینه شدید عایشه نسبت به حضرت فاطمه زهرا و امیرالمومنین علی صلوات الله علیهما و شادمانی از شهادت ان بانو

کینه عُمَری که در سینه عایشه از علی و فاطمه میجوشید در شهادت فاطمه با جشن در مدینه نمایان شد چنانکه یزید شام را در قتل سیدالشهدا چراغانی کرد:

همانطور که علی فاطمه بود فاطمه علی، همانطور عمر عایشه بود و عایشه عمر:

عایشه در شهادت فاطمه به علی پیام داد: از مرگ همسرت فاطمه خیلی شادمانم!
منبع: منهاج البراعة 9/275.

و ابن ابی الحدید مینویسد:
پس از مرگ فاطمه، ازواج نبی برای تسلیت آمدند،
اما عایشه خودش را به مریضی زد و نرفت و به علی خبر رسید عایشه از مرگ فاطمه خوشحالی میکند
منبع: شرح نهج البلاغه 9/198.

آبی از اعیان مغرب مینویسد:
اسماء مانع ورود عایشه بر پیکر زهرا شد، پس عایشه به فاطمه توهین کرد و گفت: او را کجاوه عروس گذاشته اند
طبری مینویسند: عایشه میگفت:دشمنی من با علی قدیمی است، مثل زنى که از هووى خود متنفرست از على متنفرم

منبع: طبرى 3/60.

امیرالمؤمنین علیه السلام:
بغض ما در سینه عائشه میجوشد مثل دیگی که جوشان است
منبع: بحار 22/234.‏

امام صادق علیه السلام:
اگر عایشه را خداوند مرد آفریده بود عایشه میشد عمر بن خطاب
منبع: الزام الناصب 2/45.

در لعن کردن دشمنان اهل بیت صلوات الله علیهم و غاصبین حق آنها و اهل سقیفه افراط نداریم

در لعن کردن افراط نداریم :

حضرت #امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:

وَ اَللَّهِ لَوْ أَنَّ هَذِهِ اَلْأُمَّةَ قَامَتْ عَلَى أَرْجُلِهَا عَلَى اَلتُّرَابِ وَ اَلرَّمَادَ وَاضِعَةٌ عَلَى رُءُوسِهَا وَ تَضَرَّعَتْ وَ دَعَتْ إِلَى یَوْمِ اَلْقِیَامَةِ، عَلَى مَنْ أَضَلَّهُمْ وَ صَدَّهُمْ عَنْ سَبِیلِ اَللَّهِ وَ دَعَاهُمْ إِلَى اَلنَّارِ وَ عَرَضَهُمْ، لِسَخَطِ رَبِّهِمْ وَ أَوْجَبَ عَلَیْهِمْ عَذَابَهُ بِمَا أَجْرَمُوا إِلَیْهِمْ لَکَانُوا مُقَصِّرِینَ فِی ذَلِکَ.

والله اگر این امّت تا روز قیامت بر خاک ایستاده و خاکستر بر سر خویش بریزند و به درگاه خداوند ضجّه و زاری نمایند و بر کسانی که آنان را گمراه ساخته‌ و از صراط مستقیم منحرف نموده‌اند، لعن و نفرین نمایند و دعا کنند تا غاصبین به آتش سوزان گرفتار شده و غضب خداوند آشکارا آنان را فرا بگیرد و عذاب الیم بر #اهل_سقیفه و پیروان آن نازل شود، باز هم در این امر (لعن و نفرین و برائت) کوتاهی و تقصیر کرده اند

منابع:
کتاب سلیم بن قیس، ص ۲۵۰.
بحار الانوار، ج ۳۰، ص ۳۲٦.
مصباح البلاغة، ج ۲، ص ٦٢٢.

اللهم عجل الولیک الفرج

عمربن خطاب و نبش قبر فاطمه زهرا سلام الله علیها و برخورد شدید امیرالمومنین صلوات الله علیه با عمر و تهدید او و یارانش به قتل

عمربن خطاب و نبش قبر فاطمه زهرا سلام الله علیها

طبری مینویسد:
آن شبی که فاطمه سلام الله علیها را دفن کردند ؛ در بقیع چهل قبر تازه ساختند.
وقتی مسلمانان فهمیدند بانو وفات کرده به بقیع آمدند . ناگاه چهل قبر در برابر خود یافتند . نتوانستند مزار بانو را از میان سایر قبرها تشخیص دهند . ضجه های مردم بلند شد و همدیگر را سرزنش می کردند . می گفتند : پیامبرتان جز یک دختر در میان شما باقی نگذارد ، او نیز فوت کرد و دفن شد ، اما شما در وفاتش حضور نمی یابید ، بر او نماز نمی گذارید ، و حتی قبرش را هم نمی دانید کجاست؟
والیان آنها[ابوبکر و عمر ] گفتند :

از زنان مومن کسی بیاید این قبرها را بشکافد تا اورا بیابیم، بر او نماز گذاریم ، و قبرش را زیارت کنیم

این خبر به امیرالمومنین علیه السلام رسید . خشمگین بیرون آمد ؛آن چنانکه چشمانش سرخ شده بود
و رگ هایش برآمده بود
عبای زردی هم که در هنگامه های نبرد آنرا میپوشید ، بر دوش انداخته بود .
شمشیرش ذوالفقار را نیز بر کمر داشت
تا به بقیع وارد شد ترس در میان مردم افتاد .
گفتند :
این علی بن ابیطالب علیهم السلام است .با همین هیبتی که میبینید آمده است ، بخدا سوگند خورده که اگر حتی یک سنگ از این قبرها جابجا شود شمشیرش را تا آخرین نفر درمیانتان بیفکند.

" عمر " و همراهانش با حضرت رو به رو شدند ، عمر گفت :
چه شده ابالحسن؟ بخدا، قبرش را می شکافیم تا بر او نماز بگزاریم.

علی علیه السلام دست بر گریبان "عمر" افکند و اورا بلند کرد و به زمین کوبید و فرمود :

سیاه زاده!!! من حقم را ازترس اینکه مردم از دینشان بازگردند رها کردم ؛ اما نسبت به قبر فاطمه سلام الله علیها اگر تو و یارانت حتی سنگی از آن را پرتاب کنید به خدایی که جان علی علیه السلام در دست اوست زمین را از خونتان سیراب میکنم. اگر جانت را میخواهی برگرد عمر !!!

ابوبکر وقتی حضرت را به این حال دید گفت: ابالحسن! به حق رسول خدا و به حق همان که بر عرش است رهایش کن! ما کاری را که تو نخواهی انجام نمی دهیم .
راوی گوید :
حضرت دست از او برداشت . مردم هم پراکنده شدند و دیگر به تصمیم
خود بازنگشتند .

دلائل الامامه-طبری-ص46

بحارالانوار-ج43-ص171و172-ب7-ج11

چنین بانویی را به شهادت رساندند (گوشه ای از عظمت مقام حضرت زهرا سلام الله علیها)

چنین بانویی را به شهادت رساندند

مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد النّبیّ قزوین در جمادی الأخری سال 1390 قمری می فرمود:
یک حدیث برای شما بخوانم. این حدیث، خیلی معتبر و بسیار عظیم و بزرگ است. حضرت صادق علیه السلام درباره حضرت صدّیقه علیهاالسلام می فرمایند: «هِیَ الصِّدِّیقَةُ الْکُبْرَى، وَ عَلَى‏ مَعْرِفَتِهَا دَارَتِ‏ الْقُرُونُ‏ الْأُولَى.»؛ یعنی آن بانو، صدّیقه کبری است، و قرون اولی بر محور معرفت او بوده است.
این عبارت، کوه را تکان می دهد. «قرون اولی» دو معنا می تواند داشته باشد. معنای اوّل، قرن های اوّلیه آدم و نوح و ابراهیم علیهم السلام است. یعنی قرن های اوّلیه، از زمان آدم ابوالبشرعلیه السلام تا زمان حضرت صادق علیه السلام. معنای دوم آن است که مراد از قرون اولی، عوالم اولی است که عالم ملکوت باشد، عالم اشباح باشد، عالم ارواح باشد، عالم اظلّه باشد، عالم ذرّ باشد. این‌ها عوالم اولی هستند که در زیارت جامعه می خوانید.
قرون اوّلیه بر مدارِ معرفت و شناسایی فاطمه زهرا علیهاالسلام چرخ می زده است. خیلی حرف مهمّی است! قرن های اوّلیه، بر مدار و محور معرفت و شناسایی فاطمه علیهاالسلام چرخ می زده است. یعنی بر آدم ابوالبشر علیه السلام لازم بود فاطمه علیهاالسلام را بشناسد. یعنی بر نوح علیه السلام لازم بود فاطمه علیهاالسلام را بشناسد. یعنی حقایق ولایتی ادوار گذشته و قرون اولی، وقتی جوهر می گرفت و متجلّی می شد که فاطمه علیهاالسلام را بشناسند. فاطمه علیهاالسلام یک زن عادی نیست! خیال می کنی فاطمه علیهاالسلام، مانند حضرت مریم علیهاالسلام دختر عمران است؟ یا حضرت فاطمه علیهاالسلام، مثل کلثوم علیهاالسلام دختر عمران است؟ یا حضرت فاطمه علیهاالسلام، مانند آسیه علیهاالسلام است؟ یا حضرت فاطمه علیهاالسلام همانند مادرش حضرت خدیجه علیهاالسلام است؟ نه این حرف‌ها نیست! همان طوری که بر انبیای گذشته، معرفتِ مقاماتِ ولایت حضرت خاتم النبیین و أمیرالمؤمنین صلوات الله علیهما لازم بوده است، همین طور لازم بوده که باید فاطمه علیهاالسلام را هم بشناسند که این کیست؟ شاه را که شناختند، شهبانو را هم باید بشناسند. مَلِک را شناختند، ملکه را هم باید بشناسند. اگر نمی شناختند، عرفانشان ناقص بوده است. این فرمایش حضرت صادق علیه السلام است که مربوط به نشئه أولی است.
(سخنرانی های مسجدالنّبیّ قزوین، شب 24 جمادی الأخری 1390 هجری قمری)
«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

چرا علی علیه السلام برای گرفتن حق خلافتش کاری نکرد؟ پاسخ حضرت زهرا سلام الله علیها

آمده بود برای زیارت قبر شهیدان اُحد.
دید که تر شده مزار حضرت حمزه، از اشک سرور زنان عالم.
فهمید که سوگوار پدر است و داغدار مظلومیت شوهرش.
سوالی در سینه داشت. اجازه گرفت و پرسید:
چرا کاری نکرد، همسرتان علی علیه السلام، برای گرفتن حق خلافتش؟
پاسخ شنید:
« پدرم، رسول خدا صلی الله علیه وآله فرموده:
مَثَل امام، مَثل کعبه است. مردم اند که باید به سوی او بشتابند. او نزد کسی نخواهد رفت!
به خدا که اگر واگذار کرده بودند حق خلافت را به اهلش، اختلاف نمی کردند حتی دو نفر از این امّت، در امری از دین خداوند.
نسل به نسل به ارث می بردند، نعمت امامت و هدایت را،
تا روز قیام قائم، نهمین فرزندم از نسل حسین علیه السلام».

منبع :کفایة الاثر، ص197.