تیرباران پیکر امام مجتبی علیه السلام توسط عایشه

فرازی_از_تاریخ

تیرباران پیکر امام مجتبی علیه السلام توسط عایشه

رسول اکرم در مورد امام حسن مجتبی علیه السلام میفرماید:

خدایا دوست بدار هر آنکه او را دوست دارد.

منبع: کنزالعمال ج13حدیث37652

محدث جلیل مرحوم عمادالدین طبری در کتاب ارزشمند کامل بهائی می نویسد:

چون رحلت امام حسن علیه السلام رسید وصیت کرد او را غسل و تجهیز کنند بر سر روضه رسول صلی الله علیه و آله برند تا تجدید عهدی کند و از آنجا به بقیع برند پیش جده او فاطمه بنت اسد.
چون تابوت مطهر او برداشتند و قصد روضه رسول کردند عایشه بر استر (قاطر) سوار شد و مروان را بخواند با لشکر گران از بنی امیه و گفت نگذاریم که او را در آنجا دفن کنند (لاتدخلوا بیتی من لااحبه) داخل مسازید به خانه من کسی را که من نمی خواهم.
عبدالله عباس گفت حسن از آن بزرگتر است که این دلیری کند و بعد از رحلت رسول الله صلی الله علیه و آله زحمت او دهد و بفرماید که کلنگ بر آنجا بزنند اما برای تجدید عهد فرموده که مرا بر سر روضه برید، عایشه با عبدالله خصومت کرد.
گویند که عایشه کمان از مروان بخواست و تیر بر جنازه حسن انداخت...

منبع: کامل بهائی، صفحه ۴۹۱

اسکن کتاب:
http://l1l.ir/j95

http://l1l.ir/j98

+++

و اما نکات قابل تأمل این فرار تلخ تاریخ:

ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺗﺸﻴﻴﻊ ﭘﻴﮑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ ﮐﻪ
«ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﻓﻦ ﺷﻮﺩ»
ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻭﯼ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﮐﺮﻡ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ:
رسول خدا صلی الله علیه واله, ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ علیه ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ‌ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﻮﺩ:
«ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ ﻫﺮ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ»

ﻋﺎﻳﺸﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﻣﺪﻋﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ۹ ﺯﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺟﻤﻌﺎ ﻳﮏ ﻫﺸﺘﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺭﺙ ﻣﯽ‌ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻳﮏ ﻫﺸﺘﻢ ، ﻳﮏ ﻧﻬﻢ ﺳﻬﻢ ﻫﺮ ﺯﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﯽ‌ﺷﺪ ﻳﻌﻨﯽ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﻭﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﺳﻬﻢ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﻣﻴﺸﺪ،

ﺍﺯ ﺳﻮﻳﯽ ، ﻣﺮﻭﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﮏ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺜﻴﻒ ﺗﺮﻳﻦ ﭼﻬﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺑﻨﯽ ﺍﻣﻴﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻧﻘﺶ ﺑﻪ ﺳﺰﺍﻳﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺧﻮﺵ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ملعون ﺑﺎ ﺣﻴﻠﻪ ﮔﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﻓﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻠﻮ ﮔﻴﺮﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺧﺒﺮ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﺏ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻧﻮﺷﺖ.
ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺗﻨﺪ ﺧﻮﺩ ، ﺑﻨﯽ ﻫﺎﺷﻢ ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ(نعوذبالله) ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﺍﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ‌ﺩﺍﺩ.

@moaveniyan_ir

دو لینک مهم:

مظلومیت‌های هفت‌گانه‌ امام حسن مجتبی(ع)

مظلومیت روز ساباط امام حسن(ع) از مظلومیت عاشورای امام حسین(ع) بیشتر است

هر کسیکه منکر ولایت امیرالمومنین علیه السلام در روز غدیر باشد در آخرت با کفار و مشرکین در قیامت مبعوث میشود

جموع اخبار صحیحه و متواتره این است که سنی، یهودی، مسیحی، بودائی و زرتشتی  و هر کسیکه منکر ولایت امیرالمومنین علیه السلام در روز غدیر باشد در آخرت با کفار و مشرکین در قیامت مبعوث میشود:

هر کسی که به ولایت یکی از ائمه از امیرالمومنین  تا امام زمان صلوات الله علیهم شک کند و یا با دست و یا زبان و یا قلم فضایل و کرامات و محبت و ولایت او را انکار کند اگر بدونه توبه بمیرد در جرگه ابوسفیان، ابولهب، فرعون، نمرود، عایشه، معاویه در قیامت محشور خواهد شد:

به سند صحیح در اصول اولیه از روایات چهارصد گانه شیعی در کتاب جابر نقل شده است:

امام باقر علیه السلام فرمودند:  رسول الله صلى الله علیه وآله فرمودند:

التارکون ولایة علی، المنکرون لفضله، المظاهرون أعداءه، خارجون من الاسلام من مات منهم على ذلک:

ترجمه:
کسانیکه ولایت امیرالمومنین علیه السلام را ترک کنند، و یا منکر یکی از فضائل و مناقب و معجزات او باشد، و یا مخالفین و دشمنان او را با قلم و یا دست و زبان یاری کند همگی از اسلام خارج هستند اگر در این حال قبض روح شوند

مصادر:
الأصول الستة عشر من الأصول الأولیة - الصفحة ٢١٦.
المحاسن - أحمد بن محمد بن خالد البرقی - ج ١ - الصفحة ١٨٦.
مستدرکات علم رجال الحدیث - الشیخ علی النمازی الشاهرودی - ج ٨ - الصفحة ٥٦٨.
بحار الأنوار - العلامة المجلسی - ج ٦٩ - الصفحة ١٣٤.
الإمام علی بن أبی طالب علیه السلام - أحمد الرحمانی الهمدانی - الصفحة ١٨٧.
جامع أحادیث الشیعة - السید البروجردی - ج ٢٦ - الصفحة ٤٣

تفسیر محیر العقول آیة الکرسی از امام صادق علیه السلام:

شهادت مظلومانه امام غریببقیع حضرت جعفر صادق صلوات الله علیه را به امام زمان علیه السلام و همه شماتسلیت میگم

تفسیر محیر العقول آیة الکرسی از امام صادق علیه السلام:

هر کسی به ولایت حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف معتقد نیست اخلاق و رفتار و کردار او به سبب ویرانی خانه دین و اصول مذهب او مانند کف روی آب و بی ارزش است:

این مطلب را خوب بفهم که شیعیان مستضعف حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف که گناهکار هستند قبل از مرگ موفق به توبه و جبران خطاها میشوند:

حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف اعمال شیعیان مذنب را اصلاح، و آنها را از ظلمات جهل و سیئه بسوی نور هدایت و عمل شایسته هدایت میکند:
آیا عمر میتواند از جهنم برزخی خویش یک سنی هدایت کند؟!

کافی بسند صحیح نقل میکند:
ابویعفور میگوید:
به امام صادق علیه السلام عرض کردم:
من با اهل سنت رفت و آمد دارم،
و بسیار متعجبم از این اقوامی که ولایت شما اهل بیت علیهم السلام را قبول ندارند و متعبد و معتقد به ولایت ابوبکر و عمر هستند اما امانتدار و راستگو و با وفاء هستند،
اما چرا بعضی از این اقوامی که معتقد به ولایت شما هستند این امانتداری و راستگویی و وفا در آنها دیده نمیشود؟؟!
پس حضرت که تکیه داده بودند بلند شدند، و نشستند، و با نگاهی غضب آلود به من فرمودند:

لا دین لمن دان الله بولایة إمام جائر لیس من الله ولا عتب على من دان بولایة إمام عادل من الله…:

شرح و ترجمه:
هر کسیکه به خداوند بوسیله ولایت امام کافر و فاسق و جائر و ظالم تقرب پیدا کند هرگز پرستش و دینداری او مقبول نیست!
هر چند با بندگی و عبادت نفس خود را ذلیل کند،
چون دین، رفتار، اخلاق، افعال و کردار او از امامی صادر شده که از جانب خداوند ولایت ندارد تا اعمال او اصلاح کند

و خداوند نیز هر کسی را که بوسیله قبول ولایت امام عادلی از اهلبیت علیهم السلام او را پرستش کند عبادتش و اخلاقیاتش را میپذیرد
لذا و بر او غضب نمیکند،

چون امام زمانش اعمال او را تا وقتی در دایره اعتقاد به ولایت است با توفیق و تسدیدش اصلاح میکند
شیعیان اهل ایمان و دارای اصول دین محکمی هستند و خطاها و نواقص ایشان در فروع دین و اعمال است،
اما آنها اصول دینشان فاسد است و هر چه در عمل و فروع کوشش کنند سودی ندارد،
چون پایه و اساسی ندارند که خانه اعمال خویش را بر آن بنا کنند!

پرسیدم: آیا حقیقتا خداوند دین انها را قبول نمیکند و شیعیان را نیز عتاب نمیکند
حضرت فرمودند:
همینطور است که برای تو گفتم،
و آنچه گفتم مطابق قرآن است، اما شما این آیات را مداوم میخوانید اما درک و توجه نمیکنید
سپس فرمودند:
آیا آیت الکرسی را خوانده ای خداوند در آیت الکرسی میفرماید:
(اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ:
خداوند ولی کسانی است که آنها را از ظلمات بسوی نور خارج میکند)
یعنی خداوند آنها را ظلمات گناهان بسوی نور توبه و مغفرت بوسیله قبول امامت امام زمانش خارج میکند

(وَالَّذِینَ کَفَرُوا أَوْلِیَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ:
اما کسانیکه کافر شدند اولیاء طاغوت هستند که خداوند آنها را از نور بسوی ظلمات خارج میکند)
یعنی اهل سنت به برکت پیمبر صلی الله علیه و آله در نور اسلام وارد شدند،
✅ اما وقتیکه به جای امیرالمومنین علیه السلام ،معتقد به ولایت شیطان، ابوبکر، عمر و ائمه ظالمی شدند که از طرف خداوند نصب نشدند بخاطر نقص در اصول دینشان و قبول ولایت شیطان از نور اسلام بسوی ظلمات کفر وارد شدند  لذا خداوند جهنم را برای ایشان همراه کفار مقدر فرموده است!

و در ادامه آیة الکرسی میفرماید:
(أُولَٰئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ: آنها اهل آتشند و همیشه در آن خواهند ماند).

شرح أصول الکافی - مولی محمد صالح المازندرانی - ج ٦ - الصفحة ٣٥١

قطره ای از معجزات و علامت امامت الهی امام جواد علیه السلام تصرف امام در حیوانات و جمادات و اطاعت آنها از حضرت جوادالائمه

قطره ای از معجزات و علامت امامت الهی امام جواد علیه السلام
عمار بن زید میگوید: به حضرت جواد علیه السلام گفتم: علامت امام چیست
فرمودند: اینگونه معجزه کند:
پس دست بر صخره ای گذاشت و انگشتانش مانند آب در آن فرو رفت.
و آهن مانند موم در دستش نرم بود، و با انگشترش سنگ را مُهر میکرد

و وقتی صحبت میکرد از دهانش نوری ساطع بود، و از سر مبارکش نوری به آسمان میرفت، و میفرمود:
خداوند مانند سلیمان به ما زبان پرندگان را آموخته، و علم هر چیزی را عطا فرموده!

و با دست به سر حیوانی زد و فرمود: بگو لا إله إلا الله وحده لا شریک له
پس آن نیز گفت: لا إله إلا الله وحده لا شریک له

و دست روی منبر گذاشت پس منبر برگ داد، و میوه های مختلف از آن روید،
و به حیوانات دستور میداد، و آنها اطاعت میکردند و به زبان فصیح پاسخ میدادند

و فرمودند: قدرت و علامت امامت این است!

منبع. نوادر المعجزات ۱۸۱و ١٨٢.
+++

قطره ای از معجرات دست الهی مولانا امام جواد علیه السلام:

عجب کشید دست جواد به زنجیر جان مرا،…. إبراهیم بن سعید میگوید:
امام جواد علیهم السلام را دیدم که پرنده ای سیاه رنگ در نزدش بود
پس بر آن پرنده دستی کشیدند و رنگش تبدیل به زرد شد،
سپس دوباره بر آن دستی کشیدند و قرمز شد،
و باز حضرت باز بر آن پرنده دستی کشیدند و رنگش سیاه شد،
سپس فرمودند: ای پسر سعید، این - یکی - از آیات امام زمان شماست

پس گفتم: من دیدم که پدر شما نیز همین کار را انجام داد، (و خداوند شما آل محمد را از سلاله همدیگر قرار داده است)
پس حضرت دست خود را به زمین زدند، و از خاک سکهای طلا بیرون ریخت!

سپس فرمودند: عجب از شما که در سرزمینتان مردم فکر میکنند که امام آل محمد علیهم السلام محتاج مال مردم است؟
پس به آنها بگو:
تمام گنجهای زمین در دست امام است.

منبع نوادر المعجزات ١٨٠.

+++

.عجب کشید دست جواد به زنجیر جان مرا،
.رسید نفس به شماره و به لب رساند جان مرا!

.جواد همان زاده و پور رضاست و حرمش،
.طلب کند مرا هر دم و افسار ربوده مرا!

وحشی کربلایی

علامت امامت جواد الائمه علیه السلام این است که از او هیچ سوالی نمیشود الا اینکه پاسخ میگوید و تمام اشیاء به امامت او عارف هستند

علامت امامت جواد الائمه علیه السلام این است که از او هیچ سوالی نمیشود الا اینکه پاسخ میگوید + و تمام اشیاء به امامت او عارف هستند:

آری، ببین که عصای موسی نِموده معجزه                       اینجا ز سنگ و چوب نکته توحید بشنوی،…..
علامه طبری در نوادر نقل میکند:
قاضی القضات - همه ممالک حکومت عباسی که شیخی بود. از مولانا امام جواد علیه السلام  که در سن نوجوانی بودند . در نزد قبر پیمبر صلی الله علیه و آله سوالات بسیاری پرسید  تا حضرت را در علم مقهور کنند اما خودش درمانده شد -
سپس از حضرت پرسید:
قسم به خدا، آیا تو امام هستی. حضرت فرمود: بلی
گفتم: علامت امامت شما چیست
پس عصای که در دست حضرت بود شروع به سخن گفتن کرد، و گفت:
بدرستیکه مولای من، امام این زمان، محمد بن علی الرضا علیهما السلام است

منبع : نوادر المعجزات ۱۸۳

از اعتقادات ما شیعیان این است که امام و جانشین رسول الله صلی الله علیه و آله یکی از نشانه هایش این است که هر سوالی در هر زمینه ای ،در هر  علمی ودر هر زمانی از امام بپرسد امام بلافاصله جواب آن را میدهد. بر خلاف اهل سنت که مثل عمر بن الخطاب را خلیفه  میدانند

در حالیکه احکام واضح و ساده  در قران  مثل غسل جنابت و تیمم بدل از آن را نمیداند.

از دیگر اعتقادات شیعه اینه که امام  هر لحظه بخواهد امامت خود را اثبات کند و دعایی کند آن دعا سریعا اجابت میشود توجه کنید گفتیم هر لحظه که بخواهد امامت خود را ثابت کنه به مردم . البته این استجابت دعا فقط در زمان حیات ائمه نبود  و حتی قبور آن بزرگوارن بعداز شهادتشان هم همواره  محل اجتماع حاجت خواهان بوده حتی از ادیان دیگر هم به زیارت آن بزرگواران میروندو دعای مستجاب حضرت  شامل اونها میشه. حتی اهل سنت هم بی نصیب نبوده اند .
آن عالم اهل سنت مینویسه که مکرر برای حاجت گرفتن به زیارت قبر موسی بن جعفر صلوات الله علیه رفتم و حاجت گرفتم !!!

معجزه امام جواد صلوات الله علیه به نقل از ابن صباغ مالکی، از علمای مالکی مذهب اهل سنت عمری

ابن صباغ مالکی، از علمای مالکی مذهب اهل سنت عمری می‌نویسد:
وقتی امام جواد (علیه السلام) از بغداد به سمت مدینه مشرفه رفتند، مردم بیرون آمدند تا با حضرت خداحافظی کنند، رسیدند به دروازه کوفه کنار خانه مسیب موقع غروب خورشید آن جا بودند، یک مسجد قدیمی ‌بود تا آن که نماز مغرب را در آن جا بخوانند، یک درختی در حیاط مسجد بود که تا آن روز میوه نداده بود، یک ظرفی خواستند در آن آب بود پای آن درخت وضو گرفتند، نماز را همراه مردم خواندند، با مردم خداحافظی کردند، وقتی حضرت رفتند همان موقع همان شب دیدند آن درخت میوه‌های خوب و زیبایی داده است. همه تعجب کردند این درخت تا به حال میوه نداده بود، نه شکوفه‌ای نه چیزی الان یک دفعه میوه داده است! و عجیب‌تر از آن این که آن گیاه طبیعتش این بود که هسته داشت، اما میوه‌های این درخت هسته هم نداشت، خیلی تعجب کردند، این یکی از کرامات و مناقب زیبای آن حضرت است.

الفصول المهمة،ج۲،ص۱۰۴۸
+++
امام جواد علیه السّلام فرمودند:
اِیاک و مصاحبة الشریر ، فاِنه کالسیف المسلول یحسن منظره و یقبح اَثره.
از همراهی و رفاقت با آدم شرور بپرهیز ،زیرا که او مانند شمشیر برهنه است که ظاهرش نیکو و اثرش زشت است.

مسندالامام الجوادعلیه السلام، ص۲۴۳

رجعت و زنده کردن جمجمه و استخوان پوسیده و خاک شده انوشیروان پادشاه ایران به دست امیرالمومنین علیه السلام در دنیا

قیامت و رجعت و زنده کردن جمجمه و استخوان پوسیده و خاک شده به دست امیرالمومنین علیه السلام در دنیا:

انوشیروان سلطان همه سلاطین و پادشاه تمام پادشاهان ایران - عظیم ترین تاریخ بشری - مانند غلام سیاه حلقه به گوش حضرت قائم عج است:
هر کس مومن به ولایت حضرت حجت عج نباشد اهل جهنم است، هرچند زمین را آباد، و راه ها، اقتصاد، علوم و معبدها را در زمین منتشر کند:
شخص مهربان و عادلی که ولایت حضرت حجت عج را ندارد - به علت عدم استحقاق بهشت - وارد جهنم میوشد، اما به برکت عدل و رحمتی که به خلق خدا دارد با آتش عذاب نمیشود

حضرت صاحب عج از اتفاقاتی که در خانه و کاخ ها و حکومت ها و گوشه و کنار زمین در پنهان ترین مجالس رخ میدهد خبر دارد:
عده ای آنقدر احمق هستند که اگر امیرالمومنین علیه السلام نیز به آنها بگوید من خدا نیستیم باز هم میگویند تو خدایی:

عمار ساباطی میگوید:
امیر المومنین علیه السلام وارد مدائن و ایوان کسرى شد و نماز خواند و به (دلف بن مجیر) و اهل ساباط فرمود:
با من حرکت کنید،
سپس تمام منازل کاخ گشت، و از اتفاقات آن از غیب خبر داد!
و (دلف) شگفت زده میگفت: انگار شما در این کاخ در آن زمان زندگی کرده اید!

سپس به (جمجمه) پوسیده اى اشاره کردند و فرمودند:
آنرا به داخل ایوان بیاورید و خود حضرت هم داخل ایوان شدند و دستور دادند جمجمه را در طشت آبی گذاشتند و به جمجمه فرمودند:
ترا قسم مى دهم که بگویی من کیستم و تو چه کیستى؟

پس جمجمه گفت با زبان فصیح گفت:
شما امیر المومنین، سید وصین و امام متقین هستید، و من هم بنده تو و فرند کنیز تو کسرى انوشیروان هستم!
پس حضرت پرسید:
حال تو چگونه است؟!
انوشیروان پاسخ داد: یا امیرالمومنین،
من پادشاهى عادل و شفیق و رحیمی براى مردم بودم، و از ظلم به مردم راضی نبودم، اما وقتی محمد صلى الله علیه و آله در زمان پادشاهى من متولد شد و دیدم که ۲۳ کنگره قصرم فرو ریخت دانسیتم که ایمان به او سبب نجات من است چون محمد و آل محمد علیهم السلام دارای شرف، فضل، مرتبت، عزت آسمانها و زمین هستند اما غفلت ورزیدم و مشغول حکومت شدم و مجوسی از دنیا رفتم
چقدر خسرت میخورم که از نعمت ولایت شما محروم هستم و به از بهشت به سبب نداشتن ایمان به تو بی نصیب هستم
ولکنی مع هذا الکفر خلصنی الله من عذاب النار ببرکة عدلی وانصافی بین الرعیة فأنا فی النار والنار محرومة علی:
ترجمه:
اما با اینکه کافر و در جهنم هستم خداوند مرا با آتش عذاب نمیکند چون با رعیت با عدل و انصاف رفتار میکردم

فواحسرتاه لو آمنت به لکنت معک یا سید أهل بیت محمد ویا أمیر المؤمنین
سپس جمجمه انوشیروان گفت:
و چقدر حسرت میخورم که اگر به شما ایمان داشتم الان با شما بودم، یا سید اهل بیت محمد و یا امیرالمومنین

پس مردم گریستند و اهل ساباط به خانه های خویش برگشتند، و قصه جمجه در شهر منتشر شد، و مردم درباره امیرالمومنین علیه السلام اختلاف کردند،
بعضی گفتند:
او بنده خدا و ولی او وصی رسول خداست!
و بعضی دیگر گفتند:
او او پیمبر است!
و بعضی دیگر مانند عبدالله بن سبا و اصحابش گفتند:
او خود خداست، و گفتند اگر او خدا نیست پس چگونه مرده زنده میکند؟
پس این سخنان به امیرالمومنین علیه السلام رسید، و ناراحت شدند و آنها را حاظر کرد و فرمود: ای مردم،
شیطان بر شما غلبه کرده، من بنده خدا هستم که خدا بر من منت نهاد و مرا امام و وصی رسولش قرار داد!
از این کفر گوی دست بردارید که من و پدرم بنده خدا هستیم.
و چطور بنده خدا نباشم وقتی محمد که از من بهتر است هم بنده خداست، و ما از جنس بشر هستیم!

پس عده ای از کفر خود توبه کردند،
اما بعضی دیگر باز بر کفر خود اصرار ورزیدند و به اصرارهای حضرت اهمیت نمی دادند، پس حضرت آنها را با آتش سوزانید و خاکستر آنها را به باد داد!
اما باز بعضی ها میگفتند:
او خداست چون اگر او خدا نیست پس چطور با آتش عذاب میکند!؟

إن الذین أحرقوا و سحقوا وذروا فی الریح أحیاهم الله بعد ثلاثة أیام فرجعوا إلى منازلهم:
ترجمه:
و آنهای که با آتش سوختند و خاکسترشان به باد رفت را خداوند باز بعد از سه روز زنده کرد، و به خانه های خود بازگشتند!

منابع:
الفضائل - شاذان بن جبرئیل القمی - الصفحة ٧٢.
نوادر المعجزات - محمد بن جریر الطبری ( الشیعی) - الصفحة ٢١.
عیون المعجزات - حسین بن عبد الوهاب - الصفحة ١٠.
مستدرک الوسائل - المیرزا النوری - ج ١٨ - الصفحة ١٦٨.
مدینة المعاجز - السید هاشم البحرانی - ج ١ - الصفحة ٢٢٩.
بحار الأنوار - العلامة المجلسی - ج ٤١ - الصفحة ٢١٥.

الأنوار العلویة - الشیخ جعفر النقدی - الصفحة ١٢٩.

کپی و انتشار این مطلب به هر شکل مجاز است حتی بدون ذکر منبع. پس خود را خادم امیرالمومنین کنید و این مطلب را منتشر کنید تامیتونید