تنها راه نجات از هلاکت در دوران غیبت مولایمان، حضرت صاحب الزّمان علیه السلام
قَالَ
أَبُو مُحَمَّدٍ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیِّ علیه السلام: وَ
اللَّهِ لَیَغِیبَنَّ غَیْبَةً لَا یَنْجُو مِنَ الْهَلْکَةِ فِیهَا إِلاّ
مَنْ ثَبَّتَهُ اللَّهُ عَلَى الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِمْ، وَ وَفَّقَهُ
لِلدُّعَاءِ بِتَعْجِیلِ الْفَرَج. (إعلام الوری، ص439)
حضرت عسکری
علیه السلام فرمود: به خدا قسم! فرزندم مهدی، غیبتی خواهد داشت که کسی از
هلاکت در آن نجات نمی یابد مگر کسی که خداوند وی را بر اعتقاد به امامت اهل
بیت علیهم السلام پایدار سازد و بر دعای بر تعجیل فرج توفیق دهد.
«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»