مشاهده فیلم و عکس‌های مبتذل چه حکمی دارد؟

آیت‌الله خامنه ای

سؤال : نگاه‌کردن به تصویر زن نامحرم و بدون پوشش چه حکمی دارد؟ نگاه‌کردن به‌صورت زن در تلویزیون چه حکمی دارد؟ آیا بین زن مسلمان و غیرمسلمان و بین پخش آن به‌طور مستقیم و یا غیر مستقیم تفاوتی وجود دارد؟
جواب: نگاه‌کردن به تصویر زن نامحرم، حکم نگاه‌کردن به خود زن نامحرم را ندارد، بنا بر این اگر نگاه از روى لذّت نبوده و خوف افتادن به گناه نباشد و تصویر هم متعلّق به زن مسلمانى که بیننده آن را مى‌ شناسد نباشد، اشکال ندارد و بنا بر احتیاط واجب نباید به تصویر زن نامحرم که به‌طور مستقیم از تلویزیون پخش مى‌شود، نگاه کرد ولى در پخش غیرمستقیم تلویزیونى اگر ریبه و خوف افتادن به گناه نباشد، نگاه‌کردن اشکال ندارد.
سؤال : آیا دیدن تصاویر زنان برهنه و نیمه برهنه در فیلمهای سینمایی و غیر آن، در صورتی که آنان را نشناسیم، جایز است؟
جواب: نگاه ‌کردن به فیلم‌ها و تصاویر، حکم نگاه‌ کردن به اجنبى را ندارد و در صورتى که از روى شهوت و ریبه نباشد و مفسده‌اى هم بر آن مترتب نشود، شرعاً اشکال ندارد ولى با توجه به اینکه دیدن تصویر برهنه‌اى که شهوت برانگیز است، غالباً از روى شهوت بوده و به همین دلیل مقدمه ارتکاب گناه مى ‌باشد، بنا بر این دیدن آنها حرام است.
سؤال : بعضی از جوانان به تصاویر مستهجن نگاه می‌ کنند و برای کار خود توجیهات ساختگی ارائه می‌دهند، حکم آن چیست؟ و اگر دیدن این تصاویر مقداری از شهوت انسان را تسکین دهد و در جلوگیری از ارتکاب حرام مؤثر باشد، چه حکمی دارد؟
جواب: اگر نگاه‌کردن به آن تصاویر به قصد ریبه باشد و یا انسان بداند که منجر به تحریک شهوت او مى‌ شود و یا خوف ارتکاب گناه و مفسده باشد، در اینصورت نگاه‌کردن به آنها حرام است و این که به خاطر آن انسان به حرام دیگرى نمى ‌افتد، مجوّز ارتکاب فعلى که شرعاً حرام است، نمى ‌باشد.
سؤال : آیا دیدن فیلمهای شهوت‌ان گیز برای فرد متأهل جایز است؟
جواب: اگر دیدن آنها به قصد تحریک شهوت باشد و یا موجب تحریک آن شود، جایز نیست.
سؤال : دیدن فیلمهایی که راه صحیح نزدیکی با زن باردار را آموزش می دهند، برای مردان متأهل، با توجه به اینکه باعث به حرام افتادن آنان نمیشود، چه حکمی دارد؟
جواب: دیدن این فیلم‌ها که همیشه بانگاه شهوت برانگیز همراه است، جایز نیست.
سؤال : دیدن فیلمهای ویدئویی که گاهی تصاویر منحرف کننده‌ای دارند، به قصد نظارت و حذف بخش‌های فاسد آنها برای ارائه به دیگران چه حکمی دارد؟
جواب: دیدن این فیلمها اگر به منظور اصلاح فیلم و حذف تصاویر فاسد و گمراه ‌کننده آنها باشد اشکال ندارد بشرط اینکه کسى که اقدام به این کار مى‌کند مصون از افتادن به حرام باشد.
سؤال : آیا برای زن و شوهر دیدن فیلمهای ویدئویی جنسی در خانه، جایز است؟ آیا برای فرد مبتلا به قطع نخاع، دیدن این فیلم‌ها به قصد تحریک شهوت و تمکن از نزدیکی با همسرش، جایز است؟
جواب: برانگیختن شهوت توسط فیلمهاى ویدئویى جنسى جایز نیست.

 

آیت‌الله مکارم شیرازی:
سؤال : نگاه کردن به تصاویر مستهجن در صورتى که هیچ اثر سوئى روى فرد نداشته باشد چه حکمى دارد البته از نظر فقهى مراد است نه از لحاظ اخلاقى؟
جواب: جایز نیست زیرا تصاویر مستهجن منشأ فساد است.
سؤال : آیا دیدن فیلمهای مستهجن برای زن وشوهر اشکال دارد ؟
جواب: جائز نیست و غالبا آثار نامطلوبی در آینده بر زندگی مشترک آنها می گذارد.
سؤال : من یک جوان متاهل هستم. چهار سال است ازدواج کرده ام. به خاطر مشکل عدم میل جنسی و به تبع آن بچه دار نشدن با پزشک صحبت کرده ام، به علت بیماری روده که دارم نمی توانم به راحتی هر دارویی را استفاده کنم.
می خواستم ببینم اگر به عکس و یا فیلم هایی که در آنها، کفار به صورت عریان هستند (در صورتی که یقین داشته باشم برای من مفسده‌ای ندارد و عکس هم عکس کفار باشد) آیا می‌توانم به بدن یا آلت آنها نگاه کنم. پزشک من می گفت اگر این راه از نظر شرعی جایز باشد از راه‌هایی است که به حل مشکل من کمک می‌کند.
جواب: در صورتیکه به تجویز پزشک حاذق متدین تنها راه درمان باشد به مقدار ضرورت مانعی ندارد.
سؤال : استفاده از نوارهاى تصویرى مبتذل و مستهجن توسّط زن و شوهر، جهت تهییج قوّه شهویّه، بدون این که مفاسد دیگرى بر آن مترتّب گردد چه حکمى دارد؟ آیا کسى که این گونه نوارها را به منظور فوق نگهدارى مى‌کند، قابل تعزیر است؟
جواب: اشکال دارد و قابل تعزیر است؛ ولى در مرحله اوّل در این گونه موارد در مقام تعزیر باید به اخطارهاى لفظى قناعت کرد.
سؤال : آیا نگاه به فیلم روابط جنسی حرام است؟ و اینکه این حکم از چه آیه یا حدیثی استخراج می‌شود؟
جواب: آری، نگاه به فیلم‌های مبتذل و مفسده‌دار حرام است. این کار نوعی اشاعه فحشاء است که در قرآن از آن نهی شده است.
سؤال : تعدادی از دوستان بنده به سایت‌های آموزش مسائل جنسی خارجی مراجعه می‌کنند در این سایت‌های خارجی عکس های عمل زناشویی دو فرد غیر هم جنس به صورت برهنه کامل قرار دارد بنده به آن ها می‌گویم دیدن آن‌ها حرام است ولی برای بنده دلیل می‌آورند و می‌گویند در رساله و استفتائات خود اقای مکارمی که از آن تقلید می‌کنی نوشته است که:
1. دیدن زن نامحرم کافر به طور برهنه مادر زاد حرام نیست.
2. چون شما آن زن یا افراد را نمی شناسی پس حرام نیست.
3. چون برای ما منشا فسادی ندارد یعنی ما بعد از آن کاری نمی کنیم حرام نیست.
4. چون تصاویر آن زنان برهنه کافر را ما به طور غیر مستقیم می بینیم پس باز هم حرام نیست. بنده نیز همین چهار دلیل را در رساله و استفتائات آقای مکارم دیده ام. پیرامون این مطلب توضیح دهید.
جواب: ما در هیچ کجا ننوشته‌ایم که دیدن زنان برهنه کافر یا عکس آنها جایز است. آنچه نوشته‌ایم جایز است این است که اگر آنها سربرهنه باشند و منشاء فسادی نباشد نگاه بدون قصد لذت مانعی ندارد. ولی دیدن عکس‌های مستهجن قطعا جایز نیست.

آیت‌الله سیستانی:
پرسش: آیا نگاه کردن به تصویر مبتذل حرام است؟
پاسخ: با شهوت و ترس وقوع در حرام، حرام است و بدون آن هم ـ بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
پرسش: آیا نگاه کردن به عکس زن‌های مبتذل که خودشان راضی هستند دیگران عکس‌های آن‌ها را ببینند و در صورتیکه فرد از خودش مطمئن باشد که در حرام نمی‌افتد اشکال دارد؟ گناه کبیره است یا صغیره یا مکروه است یا هیچکدام ؟ لطفا اگر حدیث یا آیه ای در این خصوص داریم ذکر بفرمائید ؟
پاسخ: نگاه التذاذی به آن جایز نیست و همچنین است بنابر احتیاط واجب اگر نگاه غیر التذاذی می‌باشد چنانچه عکس بدن ریان یا نیمه عریان باشد.
پرسش: حکم شرعی برای تماشای فیلمهایی که دارای قطعات مبتذل می‌باشد چیست؟
پاسخ: نگاه کردن به شهوت و خوف وقوع در حرام ، حرام است و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر بدون شهوت و خوف وقوع در حرام باشد.
پرسش: حکم دیدن عکس زن خارجی نیمه عریان را بفرمائید ؟
پاسخ: نگاه التذاذی جایز نیست و بدون التذاذ هم بنابر احتیاط جایز نیست .
پرسش: آیا نگاه کردن به نقاشی های مبتذل منظور یادگیری نحوه جماع با همسر و تنوعات در مقاربتهای جنسی برای مردی که ازدواج کرده است و می خواهد تنوعی در جماع با همسرش در زمینه مقاربت جنسی داشته باشد ایراد دارد ؟
پاسخ: اگر بدون شهوت باشد بنابر احتیاط واجب جایز نیست .
پرسش: نگاه کردن به تصویر عورت مرد و زن نامحرم غیر مسلمان چه حکمی دارد اگر احتمال مفسده نرود؟
پاسخ: با شهوت جایز نیست بلکه بدون شهوت هم بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

آیت‌الله سبحانی:
سؤال : آیا نگاه کردن به بدن نامحرم که در فیلمهاى تلویزیون و ماهواره و ... نشان داده مى‌شود جایز است؟
جواب: نگاه موجب تلذذ و ریبه و نگاهى که خوف فساد در آن هست حرام است.
- دیدن عکس زنان بدون حجاب غیر مسلمان، بدون قصد لذّت در صورتى که نترسد که به حرام بیفتد اشکال ندارد. و بنابر احتیاط جاهایى را که مثل ران و شکم معمولاً مى پوشانند به هیچ وجه نگاه نکند.
- نگاه کردن به فیلمهاى مبتذل، که موجب فساد خود انسان یا خانواده اش مى شود، جایز نیست و باید از نگاه کردن به آن خوددارى کرد.

آیت‌الله بهجت:
سؤال : آیا دیدن فیلم روابط جنسی که بدن زنان هرزه عریان است، جایز است یا خیر؟
جواب: چون موجب تهییج شهوت مى‌شود، جایز نیست.
سؤال : برخى از حرفه ‌ها هم چون کارگردانى، نقد فیلم، کنترل سایت‌ها و کنترل فیلم‌هاى وارداتى و... مستلزم دیدن فیلم هاى مستهجن است ـ که مشتمل اعمال خلاف اخلاق است ـ ، در صورتى که خوف ریبه و وقوع در فساد براى چنین کسانى نباشد، دیدن این گونه فیلم‌ها و درآمد حاصل از چنین شغل‌هایى چه حکمى دارد؟
جواب: از حیث حکم و شرط آن تفاوتى با دیگران ندارند و حرمت درآمد در صورتى است که مزد در قبال کار حرام باشد، نه این که هم زمان با کار عقلایى حلال، نظر به ریبه هم مثلاً بنماید که موجب حرام بودن مزد نمى‌شود.
سؤال : نظر به بخش هاى مستهجن و وقیح فیلم‌ها براى کسى که آن ها را سانسور و اصلاح مى‌کند، چه حکمى دارد؟
جواب: سانسور کردن ضرورت نیست، چون مى توانند اصلاً آن را پخش نکنند.
سؤال : دیدن فیلم هاى سکسى در ماه رمضان چه حکمى دارد؟
جواب: مطلقاً حرام است و در ماه رمضان اگر سبب انزال منى شود، افطار به حرام به شمار مى‌آید.

 فیلم عکس تصویر سکسی،زنان برهنه نیمه برهنه لخت و عور، لخت مادرزاد +شهوت و ریبه،سانسور شده، مستهجن +مبتذل، نحوه جماع،مقاربت جنسی

ایمان ظاهری مغرورت نکند

ایمان ظاهری مغرورت نکند

[ای عزیز!] مبادا به ظواهر عقاید حقه، از ایمان به خدا و روز آخرت بدون این که از این ایمان، خوف و رجاء برایت حاصل شود، مغرور گردی؛ زیرا آن موجودی که اثری نداشته باشد، هم چون معدوم خواهد بود.
 
اسرار الصلوه؛ ص 222.

چوپانی در مقام وزارت که امیر شد

در آیه 5 سوره فاطر آمده است: «...فَلَا تَغُرَّنَّکُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا...»(زندگی دنیا شما را نفریبد)

چوپانی در مقام وزارت

 چوپانى به مقام وزارت رسید. هر روز بامداد بر مى‌خاست و کلید بر مى‌داشت و درب خانه پیشین خود باز مى‌کرد و ساعتى را در خانه چوپانى خود مى‌گذراند. سپس از آنجا بیرون مى‌آمد و به نزد امیر مى‌رفت. شاه را خبر دادند که وزیر هر روز صبح به خلوتى مى‌رود و هیچ کس را از کار او آگاهى نی ست. امیر را میل بر آن شد تا بداند که در آن خانه چیست. روزى ناگاه از پس وزیر بدان خانه در آمد. وزیر را دید که پوستین چوپانى بر تن کرده و عصاى چوپانان به دست گرفته و آواز چوپانى مى‌خواند. امیر گفت: «اى وزیر! این چیست که مى‌بینم؟»

وزیر گفت: «هر روز بدین جا مى‌آیم تا ابتداى خویش را فراموش نکنم و به غلط نیفتم، که هر که روزگار ضعف به یاد آرد، در وقت توانگرى، به غرور نغلتد.»
امیر، انگشترى خود از انگشت بیرون کرد و گفت: «بگیر و در انگشت کن؛ تاکنون وزیر بودى، اکنون امیرى!»

حدیث در مورد فواید دو چیزی که انسان دوست ندارد فقر و مرگ

ناخشنودی بنی آدم
دو چیز است که بنی آدم دوست ندارد، یکی مرگ است، و حال آنکه راحتی مومن از گرفتاریها، مرگ است و دیگری کمی مال است و حال کمی مال حساب کمتری دارد. منبع:خصال، ص 35، حدیث 115.

بیماریهای روحی روانی بی بازگشت که تبعیت از فرقه احمدالحسن برای جوانان در پی خواهد داشت

یک مدرس و پژوهشگر دانشگاه:فرقه احمدالحسن مشکلات روانی بی بازگشتی را برای جوانان در پی دارد

چشم نیوز: بهترین راه پیشگیریست، اشتباه ما اینست که در مواجهه با چنین جریاناتی به جای واکسینه کردن همیشه دنبال درمانیم.. اما آیا وقتی متوجه سرطان شویم آنهم از نوع بدخیم باز هم راه درمان مناسبی هست؟!…

به گزارش چشم نیوز، ظهور منجی یک اعتقاد عمومی در تمامی ادیان است، کتاب های مقدس آسمانی، چه آنها که بخشی یا تمام آن ها وجود دارد وچه کتاب هایی که نقل هایی در آن وجود دارد، بشارت داده اند که جهان در سیطره ظلم و فساد نمی ماند، بلکه جماعت صالحان به امامت"رهبر موعود" عدل و داد را در گیتی حاکم خواهد کرد.

ریشه دار بودن اعتقاد به مهدی و منجی، موجب آماده بودن مردم اعصار گوناگون برای پذیرش و تبعیت وی شده و می شود. از همین رو، این مفهوم موجب سوء استفاده فریبکاران و شیادانی شده است که در طول تاریخ با ادعاهای دروغین، خود را مهدی یا از یاران او معرفی کردند تا از رهگذر عقیده پاک مردم به نیات آلوده خویش دست یابند.

اتفاقا بسیاری از این مدعیان، در نقشه خود موفق شده و به مقصود خود رسیده اند، چه مدعیان کوچکی که اهداف مالی و رمالی داشته اند، و چه مدعیان بزرگی که توانستند با این ادعا حکومت های عریض و طویل یا مذاهب منحرف دیر پا و گسترده ای برای خویش دست و پا کنند.

همچنین دشمنان اسلام و انسانیت که همواره در ترس از حاکمیت عدل و انسان کامل به سر می برند، از یک سو با ساخته و پرداخته کردن سؤالات و شبهات، تلاش دارند که با اعتقاد به ظهورمنجی را در دل آدمیان سست کنند، و از سوی دیگر با تحقیق رسانه ای و ساختن فیلم های سینمایی، چهره ای هولناک از آن مرد الهی بیافرینند.

قبل از آنکه گفت و گوی اصلی  با سمیه طالبی مدرس و پژوهشگر دانشگاه در رابطه با موضوع اصلی داشته باشیم بهتر است در ابتدا در مورد یمانی و شخص احمدالحسن اطلاعاتی کسب نماییم سپس به بحث مورد نظر پرداخته شود.

سؤال: ابتدا در مورد یمانی مختصری توضیح دهید:

 در باب نشانه ها ما پنج نشانه حتمی و محتوم و دو علائم حتمی و غیر حتمی داریم. یکی از آنها خروج یمانی و سفیانی است و در روایت تاکید شده است که خروج یمانی و سفیانی در یک ماه، یک روز و یک ساعت اتفاق می افتد. خسف بیداء یعنی فرو رفتن سپاه سفیانی در منطقه ای بین مکه و مدینه، ندای آسمانی و قتل نفس زکیه از نشانه های دیگر قبل از قیام امام زمان (عج) می باشند.

در ادبیات عامیانه ظهور و قیام حضرت یکی است اما حقیقت امر این است که بین ظهور و قیام تفاوت وجود دارد. در روایت عموما هرجا صحبت از ظهور می شود، می گوید این امر ناگهانی است، "مثله مثل الساعـه" جز ناگهان بر شما روی نمی دهد، مانند قیامت است. و در روایت دیگر آمده است که احدی جز حق از آن یعنی ظهور حضرت آگاه نیست.

از طرف دیگر در روایاتی برای ظهور حضرت علامت می آورد، که این نشانه دادن ظهور و آن ناگهانی بودن در نگاه اول تناقض دارد. برای پیشگیری از این تناقض باید مابین ظهور و قیامت حضرت تفاوت قائل شویم ، قیامی که در روایات با نام خروج از آن یاد شده است.

اعتقاد مسلم شیعه بر این است که باب نیابت خاص حضرت مسدود است. ما در روایت داریم نفس زکیه سفیر امام است. سفیر یعنی از طرف امام مأموریت خاصی را باید انجام دهد و عبارت دیگر سفیر، نایب است. در اینجا انسداد نایب خاص حضرت شیعه خدشه دار شده و راه را باز می نماید تا افرادی مثل احمد الحسن بگویند که من همان یمانی هستم، اما این یمانی باید قبل از قیام بیاید نه قبل از ظهور. و اینجا دو حادثه اتفاق می افتد و این علائم مربوط به خروج و قیام حضرت است. در حالی که هنوز حضرت، ظهور نکرده است احمدالحسن چگونه ادعا می کند که یکی از نشانه های قیام حضرت است؟!

سؤال: در مورد احمد الحسن و شخصیت او توضیح دهید.

احمد اسماعیل متولد 1973 میلادی در بصره در شهر زبیر که خود را سید معرفی کرده و به 5 واسطه به امام زمان(عج) می رسد. در زمان صدام حسین، این شخص مقدمات حرکت خود را قبل از ادعای یمانی بودن پی ریزی کرد. مثلا به فقرا کمک می کرد و سعی میکرد بین مردم وجهه مثبتی پیدا کند و خود را انسان با تقوایی نشان می داد. این شخص در دانشگاه بصره فوق لیسانس عمران می گیرد و بعد از آن دو سال در حوزه شهید صدر در نجف درس می خواند و معمم می شود. یکی از دلایلی که پشت این جریان احمدالحسن دست های پنهان وجود دارد این است که اینها مدعی هستند که حتی یک برگ فتوکپی شناسنامه، عکس، مدرک دانشگاهی و... از وی دردانشگاه نیست و این را یک نشانه می دانند و ادعا می کنند این امر خدا بر آن شد که این مدارک از بین بروند و باقی نمانند. در حالی که علم ائمه (علیهم السلام) اکتسابی نیست بلکه الهی است. احمد الحسن ادعای عصمت می کند و بر فرض عصمت، باید علم الهی داشته باشد ولی درس خوانده است و این نشانه دیگری بر باطل بودن این مدعی دروغین است.

احمدالحسن پس از نابودی حکومت صدام با همکاری شخصی بنام حیدر ادعای خود را مبنی بر اینکه امام زمان (عج) را در خواب دیده، ارائه کرد

احمد الحسن از رؤیت امام در خواب به رؤیت امام در بیداری و از آن به بابیت امام که نوعی دیگر از یمانی بودن است. و به تازگی مبلغان این جریان چهره ای از احمد الحسن معرفی می کنند که کاملا مطابق با امام زمان(عج) است. بعید نیست که احمد الحسن ادعای پیامبری و خدایی نیز بکند. البته از چهره این افراد کاملا مشخص است که این کاره نیستند و رهبری و هدایت این جریانات از طرف دست های پشت پرده ای است که قصد ضربه زدن به اسلام را دارند بنابر این نباید از این مباحث چشم پوشی کرد و باید همیشه مراقب بود.

 آیا تا کنون با افرادی مواجه شده اید که از سوی خانواده به شما معرفی شده و از این مساله که فرزندشان به فرقه ای با عنوان انصار احمدالحسن پیوسته اند گلایه و شکایت کنند؟

بله تا کنون مراجعات متعددی از سوی خانواده ها داشته ایم که به خاطر عضویت فرزندشان به این جریان انحرافی و مشکلات به وجود آمده در کانون خانواده گلایه و شکایت داشتند. البته بین تمامی آنها اشتراکاتی بود که به نظر بسیار جالب می آمدند.

در عصر ارتباطات یکی از معضلات مهم در فرآیند تربیت فرزندان خطر ارتباط گیری و به دام افتادن در مکاتب و فرقه های انحرافی است. این خطر موقعی بروز قویتری مینماید که بخواهیم ارتباطات فرزندان را در محیط وب ساماندهی کنیم. امروزه فضای مجازی مبدل گشته به تریبونی برای فرقه های انحرافی، علی الخصوص مدعیان دروغین مهدویت.

بهترین بستر برای به دام انداختن عوام خصوصا نوجوانان و جوانان به این مهلکه است.

گروها وکانالهای مدعی یمانی همانند بهائیت و وهابیت، به صورت وسیع کار میکنند و افراد عوام را منحرف میکنند. لذا اگر والدین توانایی لازم جهت مدیریت فرزندشان در محیط وب را نداشته باشند قطعآ با این هجمه تبلیغات سوء گروههای مختلف انحرافی عزیزانشان در بند خواهند شد. افراد زیادی متوجه انحراف عقیدتی نوجوان یا جوانشان می شوند و دست به دامان مشاورین که در مواجهه با این چالش چه کنند.

متاسفانه اغلب این افرادی که مورد مشاوره قرار گرفتند، دچار بیماریهای روحی و روانی هستند، از جمله اضطراب شدید، پرخاشگری، شک، عدم اعتماد به نفس یا بالعکس اعتماد به نفس کاذب، روان پریشی،کابوس های شبانه و… بوده و حتی در مواردی خودکشی یا میل به دیگر کشی(قتل) نیز مشاهده گردید.

سوال: آیا علاوه بر این مشکلات، از بیکاری یا گوشه گیری و قطع ارتباط با اقوام نیز گلایه ای دارند؟

بله، چون عقاید خودشان را همسو با والدین، دوستان و همسالان خود نمی بینند اغلب دچار انزوا، افسردگی و خمودگی هستند و گاه اقدام به ترک محیط زندگی خویش میکنند. طبق گزارشهای رسیده متاسفانه در اهواز و برخی شهرستانهای ایران تعدادی از نوجوانان ساده مجذوب فرقه احمدالحسن شدند و قابل ذکر است این نوجوانان مغزشویی کامل به نفع وعقیده این فرقه درآمدند، به نحوی که  به علت ممانعت والدین از پیروی این فرد کذاب، احترام به والدین آنها در حد صفرشده است.

سوال: راه نجات افرادی که به این فرقه گرویدند چیست؟

بهترین راه همان طور که اشاره ای گذارا کردم پیشگیریست. اشتباه ما اینست که در مواجهه با چنین جریاناتی به جای واکسینه کردن همیشه دنبال درمانیم.. اما آیا وقتی متوجه سرطان بشیم آنهم از نوع بدخیمش باز هم راه درمان مناسبی هست؟!…

خانواده به عنوان مهمترین عنصر تربیت انسان بیشترین اثر رو در ایفای نقش پیشگیری در ابتلا به چنین مسایلی داره..

بعد از خانواده سازمانهای فرهنگی نقش تکمیلی در اینباره دارند و اگر نگوییم وجودشان به اندازه نهاد خانواده حائز اهمیته، باید بگوییم کمتر هم نیست.

سوال: آیا مشابه این نوع از مشکلات را در بین پیروان سایر فرقه ها دیده اید؟

سؤال بسیار خوبیست، این مشکلات در فریب خوردگانی که به عرفان حلقه گرفتار شدند، همچنین مسیحیت تبشیری و برخی عرفان های کاذب نیز مشاهده شده است.

شگردهای جذب در اکثر فرقه ها مشابه هست، همین طور آسیبها و خطراتی که متوجه بعد روحی افراد است.

خیلی از سردمداران فرقه های ضاله طعمه های خود را در فضای مجازی شناسایی میکنند و پس از اعتماد سازی، ارتباط میگیرند و شروع به تبلیغ میکنند.

یکی از روش های اغواى افراد در جریان احمدالحسن این هست که با سوء استفاده از احساسات پاک عوام خاصه نوجوانان مفاهیمی که مد نظرشان است به مخاطب القاء میکنند.

پس بهترین راه همان طور که اشاره ای گذارا کردم پیشگیریست قبل از آنکه اتفاقی بیفتد که قابل درست شدن نباشد.

مطالب مشابه:

دعوت آیت الله دکترقزوینی از احمد الحسن برای مباهله از طریق اسکایپ(امتناع احمد الحسن از مناظره با علما)

احمد الحسن از ادعای بابیت تا همراهی با اپوزیسیون

ادعاهای احمدالحسن بصری ملعون

نقد و بررسی و دیدگاه احمد الحسن یمانی

فرقهء ضاله،بیماریهای روحی و روانی،افسردگی ،احمدالحسن،عرفان های کاذب،عرفان حلقه ، دجال مسیحیت تبشیری

منتظر واقعی امام زمان صلوات الله علیه کیست کیست ؟معنی انتظار فرج

فرمایشات استاد معظم حضرت آیت الله سید حسن ابطحی اعلی الله مقام الشریف:

معنی انتظار فرج هم همین است که من هیچ مانعی نداشته باشم و هیچ عادتی دست و پای مرا برای یاری حضرت نبندد. آزاد و آزاد و آماده آماده باشید که هر موقع حضرت تشریف آورد شما بهانه ای برای یاری نکردن آن حضرت نداشته باشید.

+++++++

آیا قابل تصور است، کسی که خود را منتظر حکومتی بداند که آن حکومت هدفی جز برقراری عدل عمومی و اجرای دقیق تعالیم عالیه اسلام و نبرد و مبارزه با گناه و ناپاکیها و آلودگیها ندارد و با این حال آن کس خود فردی آلوده و ناپاک و گناهکار باشد؟!
آیا مسلمانی که ربا می خورد و به اموال و نوامیس دیگران تجاوز می کند، ممکن است خود را منتظر حکومتی بداند که در مبارزه با رباخواران و متجاوزین آشتی ناپذیر است؟!

+++++
بهترینِ اعمال ،انتظار فرج در مشکلات شخصی
و انتظار فرج برای ائمه اطهار و فرزندان پیغمبر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) .و انتظار فرج برای مردم مستضعف دنیا است .

++++
اولین چیزى که از اصحاب امام زمان علیه السلام توقّع مى رود استقامت است، مقاوم بودن و با قدرت بودن و صبور بودن، از هیچ چیز جز خدا نترسیدن وروى پاى خود ایستادن، این خیلى اهمیت دارد.

++++
یک عاشق یک علاقه مند یک کسی که وجود مقدّس امام زمان(علیه السلام)را قبول داشته باشد و بداند آن حضرت در بین ما زندگی می کنند،
بنفسی انت من مغیّب لم یخل منّا. جانم به قربانت که در بین ماهستی و ما تورا نمی شناسیم.یک چنین انسانی ، کمالش، مقامش، تمام شخصیّتش باید به این باشد که همیشه به یاد مولایش، امام زمان (علیه السلام) باشد.
ما باید عشقمان و محبتمان ایجاب کند، در هر کجا که  می نشینیم از آن حضرت حرف بزنیم و در هر کجا که هستیم با آن حضرت باشیم.

++++

《ماموم باید کاملا به امامش اقتدا کند》

یکی از کارهایی که ما باید حتما مقید باشیم که انجام دهیم این است که به دستورات ائمه علیهم السلام عمل کنیم،مطیعشان باشیم و همه ی کارهایمان طبق دستور حضرت بقیه الله ارواحنافداه باشد.
نمی شود امام مشغول کاری باشد و مامومش مشغول کار دیگری.
بایداعمالمان با این صراط مستقیم صد در صد تطبیق کند تا آن جا که بتوانیم بگوییم :اگر امام زمان علیه السلام اینجا تشریف داشتند همین طورکه من هستم بودند.البته توجهی که امام زمان دراعمال دارند ما نمی توانیم داشته باشیم اما می توانیم نماز هایمان را اول وقت بخوانیم،می توانیم مقید باشیم که گناه نکنیم. و انشاءالله از امروز باید مواظب باشیم.
خدایا روز جمعه است و این دلها همه متوجه خلیفه تو،جانشین تو،امام تو در روی زمین هستند.خیلی سخت است که انسان در این ربع مسکونی با امام زمانش باشد و به یاد او نباشد.
یا بقیة الله، گرفتاریهای دنیائیمان نمی گذارد که ما زیاد درباره ی خداو شما و دینمان فکر کنیم.
یا بقیة الله اگر از نظر بدنی صلاح نیست که با ما در ارتباط باشید، از نظر روحی با ما در ارتباط باشید.
انشاء الله بیائید و دنیا را پر از عدل و داد بکنید و نگذارید که دشمنان با ائمه اطهار (علیهم السلام)، بهترین خلق خدا اینگونه رفتار کنند.
 خدایا فرج امام زمان ما را برسان و چشم همه ما را به جمالش روشن بفرماو زیر سایه امام زمان (علیه السلام) حوائجمان را برآورده بفرما
#مهدی #ابطحی  

بهترینِ اعمال ، اقتدا مبارزه ،انتظار فرج

پاسخ به اشکال مهم اهل سنت: چطور ممکنه صحابه با سخن پیامبر در مورد امامت علی مخالفت کنند؟

به نام خدا وبا سلام

پاسخ به سوال مهم اهل سنت: چطور ممکنه صحابه با سخن پیامبر در مورد امامت علی مخالفت کنند؟

برخى از عالمان اهل سنت گفته اند: چگونه ممکن است رسول خدا صلی الله علیه وآله همه صحابه را به امامت على علیه السلام دعوت کند ولى آنان با او به مخالفت برخیزند. به عبارت دیگر براى ردّ تمامى نصوص (نص به سخن واضح و روشنی که فقط یک معنی دارد گفته میشود ) و استدلالات همین کافى است که ما مى بینیم صحابه رسول خدا به آن عمل نکرده اند، و اگر بخواهیم این روایات و نصوص را (اگرچه متواترند) بپذیریم ناچاریم صحابه رسول خدا و سلف صالح را متهم به زیرپا گذاشتن حق کنیم و البته این ممکن نیست، پس بناچار نصوص را ترک مى کنیم و مى گوییم منظور از نصوص و روایات چیز دیگرى بوده است!!!!!

این، مضمون سخنى است که ابن حجر در «صواعق المحرقه ص 68» آورده است و صریح سخنى است که شیخ سلیم البشرى در «المراجعات» نوشته است، او مى نویسد:

اهل بصیرت نافذ و صاحبان تفکر صحیح صحابه را از مخالفت با رسول خدامنزّه مى دانند، پس ممکن نیست که نصّى را از او بر امامت شخصى بشنوند و از او روى گردان شوند و به اوّلى و دومى و سومین شخص روى آورند.

در پاسخ بدین اشکال در ابتدا گفتگوى میان ابن ابى الحدید معتزلى و نقیب ابوجعفر العلوى را مى آوریم و سپس به توضیح بیشتر جواب مى پردازیم:

ابن ابى الحدید مى گوید:

چون این جمله امام امیرالمؤمنین(ع) (کانت اثرة شحت علیها نفوس قوم و سخت عنها نفوس آخرین) را در محضر ابوجعفر العلوى مى خواندم گفتم:

منظور امام(ع) کدام روز است، روزى که سقیفه بنى ساعده پس از رحلت رسول خدا(ص) تشکیل شد و با ابوبکر بیعت شد یا روز شوراى خلافت که به انتخاب عثمان منجر شد؟

و جواب داد: منظور روز سقیفه است.

به وى گفتم: دلم راضى نمى شود که به صحابه رسول خدا(ص) نسبت نافرمانى و معصیت بدهم وبگویم نص صریح او را ردّ کرده اند.

او پاسخ داد: آرى من نیز راضى نمى شوم که به رسول خدا(ص) نسبت اهمال کارى و سهل انگارى در امر امامت امت بدهم و بگویم او مردم را سرگردان و بى سرپرست در هرج و مرج گذاشت و رفت. او از مدینه خارج نمى شد مگر آنکه امیرى را تعیین مى کرد، در حالى که زنده بود و از مدینه هم زیاد دور نشده بود، پس چگونه براى زمان پس از مرگ که نمى توان آنچه را بعد پیش مى آید اصلاح کرد کسى را تعیین نکرد.( شرح نهج البلاغه، ج9، ص248 )

کلام زیبا  و  پر محتوای علامه امینى در «الغدیر» نیز اشاره به همین نکته دارد، آنجا که مى نگارد:

خوش گمانى دیگران به سلف که در امر خلافت دخالت نمودند، موجب شده است که نصوص و روایات صریح پیامبر را تغییر دهند، ولى خوش گمانى یقینى ما به رسول خدا ما را وادار مى کند که بگوییم او آنچه را که امّتش لازم داشتند و بر ایشان ضرورى بود هرگز ترک نکرد و اهمال و مسامحه روا نداشت.

حال به چند مورد از مخالفت صحابه با نصوص قطعى رسول خدا(ص) اشاره مى کنیم:

 در روز رحلت رسول خدا آنگاه که فرمودند: بیایید برایتان نوشته اى بنگارم که هرگز گمراه نشوید، عمر گفت: درد بر پیامبر غلبه کرده است.( منبع: صحیح بخارى، ج4، ص7) یا بنا به نقلى دیگر گفت: پیامبر هذیان مى گوید.( منبع: صحیح بخارى ج3، ص91) این هم یک گناه و بی ادبی بزرگ عمر به پیامبر و رد صریح قران است که میفرماید:

«و ما ینطق عن الهوی بل ان هو وحی یوحی» آیا چنین شخصی که  حرف پیامبر مخالفت میکند و قران را رد میکند میشه جانشین و خلیفه خدا بر مسلمین باشه؟؟؟؟

 تفصیل این جریان و نیز پاسخ بسیار زیبا و مستدل به اشکالات  اهل سنت در باره این مسئله را مى توان در کتاب «المراجعات» (ص240) خواند.

 از دیگر مخالفتها ی صحابه، ماجراى صلح حدیبیه است که چون پیامبر(ص) صلح نمود، سه بار فرمود: برخیزید و از احرام خارج شوید و سرها را در همین مکان بتراشید؛ ولى هیچ کس از حاضران در آن جمع اعتنا نکرد و پیامبر(ص) از روى خشم به خیمه ام السلمه رفت. این جریان را مورخان اسلامى بیان نموده اند از جمله منابع زیر:

ابن کثیر در «البدایة والنهایة»، ج4، ص170و ص 178؛

طبرى در «تاریخ الامم والملوک»، ج2، ص124؛

ابن اثیر در «الکامل»، ج2، ص205.

از دیگر موارد، اعتراض به فرماندهی اسامة بن زید در لشکرى که بنا بود به طرف موته حرکت کند و همراهى با او است، با اینکه رسول اکرم(ص) دستور اکید به همراهى اصحاب با اسامه داده بود، ولى لشکر او تا هنگام وفات رسول خدا(ص) به طرف میدان نبرد حرکت نکرد.

(رجوع کنید به: تاریخ الامم والملوک، ابن جریر الطبرى، بیروت، دارالکتب العلمیة، 1408هـ، ج2، ص225)

از دیگر موارد، اعتراض عمومى به تقسیم غنایم در جنگ حنین است که در «البدایة والنهایة ابن کثیر الدمشقى، ج4، ص353 » و «تاریخ الامم والملوک ج2، ص122آمده و براى اطلاع از موارد بسیار دیگر به کتاب النص والاجتهاد مراجعه شود).

 این موارد تایید کننده نظر یکى از دانشمندان سنى است که مى نویسد:

اصولاً نظریه عدالت صحابه نظریه اى سیاسى و طرحى اموى است که بنى امیه براى توجیه سیاستهاى ضد اسلامى خود آن را ساخته و پرداخته و در موارد مختلفى از آن بهره بردند.

(منبع: نظریة عدالة الصحابة، احمد حسین یعقوب، لندن، موسسة الفجر، بى تا، ص107)

این نکته نیز مخفى نیست که تمامى حاضران در صحنه غدیر و نیز همگى صحابه رسول اکرم در مدینه نبودند، بلکه در سراسر کشور پهناور اسلامى زندگى مى کردند و شهر مدینه حداکثر گنجایش سه چهار هزار نفر را داشته است، عده زیادى از آنان نیز مهاجرانى «موالى» بودند که داراى پایگاه سیاسى اجتماعى نبودند و کسى به نظریات آنان اعتنایى نمى کرد و مورد رایزنى قرار نمى گرفتند. اضافه بر اینها نظام قبیله اى حاکم بر جامعه آن روزگار، داشتن رأى سیاسى و دخالت در امور کشوردارى را به عده اى معدود از رؤساى قبایل و به اصطلاح ریش سفیدها محدود کرده بود و نظریه دیگران محلى از اعراب نداشت.

پس از صحابه مدینه، تنها برخى سران قبایل حق اظهار نظر داشتند که عده اى از برجسته ترین آنها نظیر عباس عموى پیامبر اکرم  صلی الله علیه وآله و على علیه السلام و زبیر و برخى دیگر از بیعت کناره جسته و در خانه على تحصن اختیار کرده بودند. گروهى هم همچون سعد بن عباده و فرزندش قیس بن سعد به صورت آشکار مخالفت خود را با این بیعت و پشت پازدن به نصوص پیامبر اکرم(ص) اظهار داشتند. پس این مخالفت صریح با نصوص متواتر رسول خدا(ص) توسط گروهى اندک صورت گرفت و پس از بیعت با ابوبکر که ناگهانى و بدون تفکر و رایزنى انجام گرفت مردم در مقابل عملى انجام شده قرارگرفتند، مخصوصاً آن روز نظریه اى مطرح شد که اگر یک نفر با شخص بیعت کرد همه باید با او بیعت کنند والاّ کشته خواهند شد. بدین سان بود که وقتى امیرالمؤمنین(ع) نصوص متواتر پیامبر را به مردم یادآور شد، آنان عذر آوردند که کار از کار گذشت و ما در مقابل عملى انجام شده قرار گرفتیم. (منبع: الامامة والسیاسة، ابن قتیبة الدینورى، مصر، مکتبة مصطفى(ص)، 1388هـ، ص12)

امّا اصحابى که در مدینه نبودند، با نبود امکانات اطلاع رسانى در آن زمان مدت زمانى گذشت که با خبر شدند. آنان بطور طبیعى از مدینه حرف شنوى داشتند چرا که با خود مى گفتند. تا آخرین لحظه بالاى سر پیامبربوده اند، شاید پیامبر طرحى جدید و سخن دیگرى را با آنان مطرح کرده است. اگر چه برخى آنان هنگامى که از نقشه با خبر شدند با آن مخالفت کرده و جان بر سر این کار گذاشتند.(منبع : مستفاد از اعتذار خالد بن ولید و تاریخ الطبرى، بیروت، مؤسسة الاعلمى، ج2، ص504 )

 اینگونه بود که صاحبان ‍زر و زور و محبان جاه و مقام  بر واقعه غدیر سرپوش گذاشتند و ان را انکار کردند.