حکومت امیرالمونین و امام زمان صلوات الله علیهما، حکومت علم، حکومت قدس، حکومت تقوا، حکومت عدل و برکنار از همه رذائل است

حکومت امام زمان و امیرالمونین صلوات الله علیهما، حکومت علم، حکومت قدس، حکومت تقوا، حکومت عدل و برکنار از همه رذائل است

مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی های خود در مسجد ملک تهران در سال 1383 قمری می فرمود:
باید خَلْق، بالطّوع و الرّغبة و الأختیار زیر بار امام بروند. خلق باید در خانه او بیایند و او را از خانه بیرون بیاورند. او را به محراب و منبر بیاورند. بگویند: آقا! شانه‌ هاى ما بسته و در قبضه توست، هر چه امر می ‌فرمایى اطاعت می ‌کنیم. اینطور که شد آن وقت بر امام واجب می ‌شود که در میدان اجتماع داخل شود و بر مسند حکومت قرار بگیرد. حکومتى هم که امام بر آن مسند مستقر می‌ شود یک حکومت عجیبى است. حکومت علم است. حکومت قدس و تقواست. حکومت عدل است. حکومت الهیّه داراى همه فضائل و بر کنار از همه رذائل است. امام به میدان می‌آید و نمی ‌گذارد فاسق و فاجر سر کار باشند. مثل اینکه تا حضرت على علیه السلام روى کار آمد، فرمود معاویه معزول شود. هر چه گفتند: یا على! سیاست اجازه نمی ‌دهد معاویه را از کار بیندازى. گفتند: این ولدالزّناى چموش پدرسوخته را فعلاً به کار بگیر. حضرت حاضر نشد. فرمود یک ساعت حاضر نیستم یک نفر فاسق غیرمتّقى را بر اَعراض و دماء مسلمین مسلّط کنم. می خواهد خلاف سیاست باشد! امیرالمؤمنین علیه السلام حاضر نیست با یک بی ‌دین کنار بیاید و مماشات کند. گفت: نمی ‌توانم معاویه را بر مردم مسلّط کنم. فردا جواب خدا را چه بدهم که یک حاکم بر سر مردم مسلّط کردم که به ناموس و عِرض مردم تعدّى می ‌کند. معاویه با من دشمن می ‌شود به جهنّم! تا جایى که زورم برسد و شمشیرم برش داشته باشد، مخالفت ‌هاى او را می ‌کوبم و او را مغلوب می ‌کنم. جایى که نداشتم تکلیف ندارم. این حرف حسابى است. از نظر عقلِ دینی، این درست است. البتّه از نظر عقلِ سیاسى نادرست است. سیاستمدار می‌گوید باید اغفال کرد. قول داد و عمل نکرد. در دنیای سیاست، وفا و صفا و عمل به قول وجود ندارد. نظر به یک کشور و یک شهر نیست. از زمان معاویه در دنیاى سیاست، درست ‌قولى، وفاى به عهد، پاى حرف ایستادن، دروغ نگفتن، ملاحظه خدا کردن، همه اینها در دنیاى سیاست حرف مفت است. در دنیای سیاست باید به هر عاملى که ممکن است متشبّث شد و به هدف رسید. امّا آنکه دین دارد اینطور نیست. امیرالمؤمنین علیه السلام دین دارد.
(سخنرانی های مسجد ملک تهران، 19 رمضان 1383 قمری)
«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

تنها چیزى که از متدیّن ظاهر نمى‏ شود، دروغ و خیانت است

مرحوم آیت الله تولایی خراسانی در سخنرانی خود در مسجد ملک تهران در سال 1383 قمری می فرمود:
قرآن مى ‏فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ». یکی از جاهایی که دیانت را از سیاست جدا می ‌کند همین است. مؤمن می‌گوید: سرم برود، قولم نباید برود. خدا فرموده است: «أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَ‏ الْعَهْدَ کانَ مَسْؤُلاً» امّا سیّاس (سیاستمدار) می ‌گوید: قول، دیگر چیست؟ قول و بول یکی است. او می ‌گوید کار باید پیش برود. لذا محور سیاستش دروغ، تقلّب و نیرنگ است. تنها چیزى که از فرد متدیّن ظاهر نمى ‏شود، دروغ و خیانت است.
(سخنرانی های مسجد ملک، 26 ماه رمضان 1383 قمری)
«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

ابراهیم خلیل علیه السلام از شیعیان امیرالمومنین صلوات الله علیه بوده

«وَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ » [۱]

علی بن ابراهیم، از ابو عباس، از محمّد بن احمد، از محمّد بن عیسی، از نضر بن سوید، از سماعه، از ابو بصیر روایت کرده است که وی گفت: حضرت امام محمّد باقر علیه السلام فرمود:
«این اسم مبارکتان باد! » عرض کردم: فدایت شوم! کدام اسم؟
فرمود: «شیعه».
عرض شد: مردم به خاطر این اسم ما را سرزنش می‌کنند.
فرمود: آیا نشنیده ای که خداوند متعال فرمود: «وَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ» و نیز فرمود: «فَاسْتَغَاثَهُ الَّذِی مِن شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ»[۲] [آن کس که از پیروانش بود بر ضد کسی که دشمن وی بود از او یاری خواست]، پس این اسم مبارکتان باشد. [۳]

شرف الدین نجفی از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام روایت کرد که ایشان فرمود: کلام خداوند عزّ و جل: «وَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ» یعنی ابراهیم از شیعیان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و از این رو از شیعیان علی علیه السلام است، هر کس شیعه علی باشد، شیعه پیامبر صلی الله علیه و آله می‌باشد. [۴]

شیخ محمّد بن عباس، از محمّد بن وَهبان، از ابو جعفر محمّد بن علی بن رحیم، از عباس بن محمّد، از پدرش، از حسن بن علی بن ابو حمزه، از پدرش، از ابو بصیر یحیی بن ابی القاسم روایت کرده است که وی گفت: جابر بن یزید جعفی از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام از تفسیر آیه «وَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ» پرسید، ایشان فرمود:
هنگامی که خداوند سبحان، ابراهیم علیه السلام را آفرید، دیدگان او را گشود، ابراهیم نظر افکند و در کنار عرش نوری بدید، عرض کرد: خداوندا! این نور چیست؟
خداوند فرمود: این نور محمد، برگزیده آفریدگان من است. در کنار آن نور، نور دیگری دید، عرض کرد: خداوندا! این نور چیست؟
خداوند فرمود: این نور علی بن ابی طالب، یاور دین من است. در کنار آن
دو نور، سه نور دیگر دید، عرض کرد: خداوندا! این نورها چیست؟
خداوند فرمود: این نور فاطمه است. او دوست داران خود را از آتش دوزخ دور می‌گرداند و نیز نور دو فرزند او، حسن و حسین می‌باشد. ابراهیم نُه نور دیگر دید که ایشان را در میان گرفته بودند، عرض کرد: خداوندا! این نورهای نُه گانه چیست؟
خداوند فرمود: ای ابراهیم! اینان امامانی از فرزندان علی علیه السلام و فاطمه سلام الله علیها می‌باشند.
ابراهیم علیه السلام عرض کرد: خداوندا! به حق آن پنج تن، این نُه تن را به من معرفی کن.
خداوند فرمود: ای ابراهیم! اولین ایشان علی بن حسین، و پسر او محمّد، و پسر او جعفر، و پسر او موسی، و پسر او علی، و پسر او محمّد، و پسر او علی، و پسر او حسن، و پسر او حجت قائم علیهم السلام است. ابراهیم علیه السلام عرض کرد: خداوندا و مهترا! نورهایی می‌بینم که گرداگرد ایشان حلقه زده اند و کسی جز تو نمی تواند آنها را بشمارد. خداوند فرمود: ای ابراهیم! اینان شیعیان ایشان هستند، شیعه امیر مؤمنان علی بن ابی طالب. ابراهیم علیه السلام عرض کرد: شیعیان او چگونه شناخته می‌شوند؟

خداوند فرمود: پنجاه و یک رکعت نماز گزاردن، خواندن بسم الله الرحمن الرحیم با صدای بلند، قنوت خواندن پیش از رکوع و انگشتر در دست راست کردن. آن گاه ابراهیم عرض کرد: خداوندا! مرا از شیعیان امیر مؤمنان قرار ده. از این رو خداوند در کتاب خود فرمود: «وَإِنَّ مِن شِیعَتِهِ لَإِبْرَاهِیمَ» [۵] .

[۱]سوره صافات،آیه۸۳
[۲]سوره قصص،آیه۱۵
[۳]تفسیر قمی، ج ۲، ص ۱۹۶
[۴]تأویل الآیات، ج ۲، ص ۴۹۵، ح ۸
[۵]تأویل الآیات، ج ۲، ص ۴۹۶، ح ۹

داروی معنوی تجربه شده و موثر برای درمان و شفای بیماری های لاعلاج و مرگبار مثل کرونا، وبا ،سرطان ، MS ( ام اس) + نسخه طبی کرونا

بسم الله الرحمن الرحیم .

این پست ثابت است  و مطالب جدید در زیر این پست قرار میگیرد

داروی معنوی و ختم تجربه شده و موثر برای شفا و درمان بیماری های لاعلاج و مرگبار مثل کرونا، وبا ،سرطان ،   MS ( ام اس) و...

راز درمان بیماری وبا  و بیماری کرونا

نقل شده است که آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری، آقا میرزا علی آقا شیرازی و سید محمد سنگلجی در سامرا در پشت بام در محضر آیت‌الله میرزا محمد تقی شیرازی درس می خواندند، و این زمان، مقارن با موقعی بود که بیماری «وبا» اهالی سامرا را مبتلا کرده و عده ای از شیعیان بر اثر این بیماری فوت کرده بودند. در این میان، آیت‌‌الله سید محمد #فشارکی در حالی که ناراحت و پریشان بود، به نزد عالمان مذکور آمد و بین ایشان و آیت‌الله میرزای شیرازی دوم صحبت از بیماری وبا و عوارض مرگبار آن شد. سید محمد فشارکی از آن جمع پرسید: آیا مرا #مجتهد می دانید؟ جواب دادند: بلی؛ افزود: آیا مرا عادل می دانید؟ پاسخ مثبت داده شد، پس ‌آیت‌الله فشارکی گفت:
«من به تمامی شیعیان سامرا از زن و مرد حکم می کنم از امروز تا مدت ده روز همه مشغول خواندن «زیارت عاشورا» شوند و ثواب آن را به روح نرجس خاتون والده ماجده حضرت حجه بن الحسن ـ علیها السلام ـ هدیه نمایند تا آن حضرت در پیشگاه خداوند شفاعت کند که خداوند، شیعیان این سامان را از بیماری مهلک وبا نجات دهد و من ضامن می‌شوم که هر کس این عمل را انجام دهد، مبتلی به عارضه وبا نگردد».
این حکم که صادر گردید، اهل مجلس آن را به تمام شیعیان ابلاغ کردند. و مردمی که در شرایط آشفته‌ای به سر می بردند و تلفات ناشی از بیماری وبا، آنان را در هاله‌ای از بیم و نگرانی فرو برده بود، زیارت عاشور را خواندند. از فردای آن روز هیچ کس از شیعیان به دلیل بیماری وبا، تلف نگردید و بنا به نقلی برخی از سنی ها از آشنایان شیعه خود پرسیدند: سبب این که دیگر کسی از شما بر اثر مرض وبا نمی میرد چیست؟ جواب داده بودند: زیارت عاشورا می‌خوانیم ... آن‌ها نیز به خواندن آن مشغول شدند و بلا از ایشان هم برطرف شد.

+++

دستور دوم :

 برای دیدن بقیه دستورات و اذکار روی ادامه مطلب کیلیک کنید