با اذان گفتن با صدای بلندبیماری را از خودو خانواده تان دور کنید و اولاد دار بشید

#کلام_نور
#اذان_بگو

دوستان و محبین اهل بیت علیهم السلام با صدای بلند اذان بگید که بیماری سراغ شما نیاد و از شما دفع بشود

قَالَ‌ حَدَّثَنِی هِشَامُ‌ بْنُ‌ إِبْرَاهِیمَ‌ : أَنَّهُ‌ شَکَا إِلَى أَبِی الْحَسَنِ‌ الرِّضَا عَلَیْهِ‌ السَّلاَمُ‌ سُقْمَهُ‌ وَ أَنَّهُ‌ لاَ یُولَدُ لَهُ‌ وَلَدٌ فَأَمَرَهُ‌ أَنْ‌ یَرْفَعَ‌ صَوْتَهُ‌ بِالْأَذَانِ‌ فِی مَنْزِلِهِ‌ قَالَ‌ فَفَعَلْتُ‌ فَأَذْهَبَ‌ اللَّهُ‌ عَنِّی سُقْمِی وَ کَثُرَ وُلْدِی قَالَ‌ مُحَمَّدُ بْنُ‌ رَاشِدٍ وَ کُنْتُ‌ دَائِمَ‌ الْعِلَّةِ‌ مَا أَنْفَکُّ‌ مِنْهَا فِی نَفْسِی وَ جَمَاعَةِ‌ خَدَمِی وَ عِیَالِی فَلَمَّا سَمِعْتُ‌ ذَلِکَ‌ مِنْ‌ هِشَامٍ‌ عَمِلْتُ‌ بِهِ‌ فَأَذْهَبَ‌ اللَّهُ‌ عَنِّی وَ عَنْ‌ عِیَالِیَ‌ الْعِلَلَ‌ .
محمّد بن راشد می گوید: هشام بن ابراهیم به من گفت: من از بیماری خود و اینکه صاحب فرزند نمی گردم به امام رضا علیه السلام شِکوه کردم.

امام رضا علیه السلام به من فرمود: در منزل- با صدای بلند- اذان بگو.
هشام بن ابراهیم می گوید: من پس از آنکه این کار را انجام دادم. خدای متعال مرا از بیماری شفا داده و فرزندان زیادی به من کرامت فرمود.

سپس محمّد بن راشد می گوید: من نیز همیشه درگیر بیماری و مریضی بودم.
و کسانی که با من در خانه زندگی می کردند نیز بیمار و مریض بودند. بگونه ای که من تنها می ماندم و شخصی نبود که به من خدمت کند.

هنگامیکه این حدیث را از هشام شنیدم. به کاری که امام علیه السلام فرموده بود پرداختم.
پس آنگاه خداوند عزّوجلّ بیماریها را ازمن وخانواده ام دور ساخت- والحمدللَّه-
کافی ج3 ص 308   منبع: mobahele.blogsky.com

در مدح ومرثیه امام هادی صلوات الله علیه

امام هادی علیه السلام

با وجودِ دو دیده ی خیسم
شرم دارم که از تو بنویسم

شرم داریم از تو کم گفتیم
از همه جز تو دم به دم گفتیم

چونکه دیدیم مظهرِ رحمی
فکر کردیم قابلِ فهمی

آنچنانی!چنینی ات کردیم
اسمِ اعظم!زمینی ات کردیم

از تو چون کم سروده ایم اشعار
صد هزاران هزار استغفار

دل خرابیم از تو آبادیست
غرقِ شرکیم حضرتت هادیست

چونکه بر گنبدِ تو مینازیم
دلِ خودرا دوباره میسازیم

کوریِ چشمِ منکرانِ شما
جانِ مایی شما!به جانِ شما!

ای دو عالم فدایِ غربتتان
کم شکسته نگشته حُرمتتان

باز افتاده سینه در تب و تاب
اسمِ اعظم کجا و بزمِ شراب!!!

یک زنازاده، پست و خوار و حقیر
دست برده به قبضه ی شمشیر

ناکسی در کمالِ گمراهی
غافل از اینکه تو یَدُاللّهی

بازهم سینه را پر از تب کن
گریه از جان برایِ زینب کن

شعر از :احمد کاری

فضائل امام هادی علیه السلام به اعتراف ابن صباغ مالکی عالم اهل سنت عُمَری

فضائل امام هادی علیه السلام به اعتراف ابن صباغ مالکی عالم اهل سنت عمری
ابن صباغ مالکی از علمای اهل سنت عمری در مورد امام هادی علیه السلام می‌نویسد:
فضل أبی الحسن علیّ بن محمّد الهادی قد ضرب على المجرة قبابه ، ومدّ على نجوم السماء أطنابه ، فما تعدّ منقبة إلاّ وإلیه نحیلها ، ولاتذکر کریمة إلاّ وله فضیلتها ، ولا تورد محمّدة إلاّ وله تفضیلها وجملتها .
فضائل ابی الحسن علی بن محمد الهادی (امام هادی علیه السلام) تا ستارگان آسمان کشیده شده است، هر کجا منقبتی گفته شود ریشه‌اش به امام هادی برمی‌گردد، از کرم و فضل و ثنا اگر کسی سخن بگوید بالاترین مرتبه او آقا امام هادی است و اگر از تهذیب نفس و اخلاق برجسته سخن به میان بیاید در تمام این قضایا روح پاک امام هادی بالاترین مقام تهذیب و اخلاق برجسته بوده است.

منبع: الفصول المهمة فی معرفة الأئمة، تالیف ابن صباغ مالکی، جلد ۲، صفحه ۱۰۷۳-۱۰۷۴

#فضائل_اهل_بیت_از_کتب_مخالفین

امام هادی شعبده بازی که میخواست امام را تحقیر کند با تصویر شیر درنده پشتی کشتند

یکی از نگهبانان #متوکل می گوید: 

مرد شعبده باز یا ساحری را از #هند آورده بودند که کارهای خارق‌العاده انجام می داد.
متوکل که دوست داشت #امام_هادی علیه السلام را خجالت زده کند،
به شعبده باز گفت:«اگر علی بن محمد را سرافکنده کنی هزار دینار خالص به تو می‌دهم.» 
شعبده باز گفت:«دستور بده نان های سبک و نازکی بپزند و در سفره بگذارند و مرا کنار او جای بده.»
سفره گسترده شد. شعبده‌باز کنار پشتی‌ای که عکس شیری بر آن نقش بسته بود نشست.
هنگام غذا امام هادی علیه السلام دست برد که نانی بردارد اما با شعبده آن شخص، نان از زمین به هوا بلند شد. بار دیگر امام خواست نان دیگری بردارد که آن نان هم از سفره بلند شد و همه حضار در مجلس خندیدند. 
در این هنگام امام هادی علیه السلام دست خویش را به پشتی زد و به نقش شیر روی پشتی فرمود:«این مرد را بگیر.» در همان لحظه نقش شیر به صورت شیر درنده ای زنده شد و بیرون پرید و آن مرد را بلعید، آن‌گاه باز سر جای خودش قرار گرفت و مثل سابق به صورت نقشی درآمد.
همگان متحیر شدند. امام هادی علیه السلام برخاست تا از مجلس خارج شود. متوکل گفت:«درخواست می کنم بنشینید، و این مرد را دوباره برگردانید.» 
امام فرمود:
«سوگند به خدا دیگر او را نمی‌بینی، آیا می‌خواستی دشمنان خدا را بر #اولیاء خدا مسلط می کنی؟» 
و از مجلس متوکل خارج شد و از آن مرد شعبده باز دیگر اثری دیده نشد. 
منبع: #بحارالانوار، ج 50، ص 146، شماره 30

گام دوم

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

امراض و بیماریها مخلوقات خدا هستند که مامور به اطاعت از حضرت حجت و دیگر معصومین صلوات الله علیهم هستند

امراض و بیماریهای شدیده همه مخلوقات خدا هستند که مامور به اطاعت و امر و نهی از حضرت حجت عج هستند، که با استغاثه به حضرتش از شیعیان و محبین او دفع میشوند:

امر و نهی سیدالشهدا علیه السلام به (تب) + و به سخن در آمدن مخلوقات از جمله بیماریها و اظهار عجز در برابر ولایت تکوینی معصوم:

امراض و گرفتاریهای جسمانی شیعیان حضرت غائب عج سبب پاکی ابدان، کفار ذنوب، محو گناهان از نامه اعمال و ترفیع درجات آنها در برزخ و قیامت و آخرت است:

آقا خویی به سند صحیح در معجم رجال الحدیث نقل میفرماید:
کشی میگوید: در کتاب محمد بن شاذان بن نعیم به دستخط خودش دیدم که میگوید:
حمران بن أعین میگوید: امام صادق علیه السلام فرمودند:
عبد الله بن شداد از شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام به شدت مریض شد و تب کرد،
پس امام حسین علیه السلام او را عیادت کرد، و تا سیدالشهدا علیه السلام وارد منزل او شد تب از جسم او خارج شد، و در دم بهبود یافت

پس حضرت فرمود:
والله ما خلق الله شیئا إلا وقد أمره بالطاعة لنا یا کناسة:
ترجمه:
به خدا قسم،
خداوند هیچ مخلوقی را خداوند خلق نکرده است الا اینکه به او امر کرده است که مطیع امر و نهی ما باشد ای تب!

فإذا نحن نسمع الصوت ولا نرى الشخص یقول: لبیک:
ترجمه: پس ما صدایی را میشنیدم اما شخصی را نمیدیدم که میگفت: لبیک لبیک!!

سپس امام حسین علیه السلام خطاب به آن بیماری فرمود:
ألیس أمیر المؤمنین علیه السلام أمرک ألا تقربی إلا عدوا أو مذنبا لکی تکونی کفارة لذنوبه فما بال هذا:
ترجمه:
آیا امیرالمؤمنین علیه السلام به تو دستور نداده بود که هرگز به خلقی از مخلوقات خداوند نزدیک نشوی الا اینکه دشمن ما اهل بیت علیهم السلام و یا مومن گناهکاری باشد که کفاره گناهان او باشی

معجم رجال الحدیث - السید الخوئی - ج ١١ - الصفحة ٢٣٢.
العوالم ، الإمام الحسین (ع) - الشیخ عبد الله البحرانی - الصفحة ٤٨.
مدینة المعاجز - السید هاشم البحرانی - ج ٣ - الصفحة ٤٩٩.
بحار الأنوار - العلامة المجلسی - ج ٤٤ - الصفحة ١٨٣.
مناقب آل أبی طالب - ابن شهر آشوب - ج ٣ - الصفحة ٢١٠.
اختیار معرفة الرجال - الشیخ الطوسی - ج ١ - الصفحة ٢٩٩.
مستدرکات علم رجال الحدیث - ج ٥ - الصفحة ٣٤.

امام هادی صلوات الله علیه قبل از اینکه فرد شفا بخواهد بیماری ش را او را شفا داد!!!

غافل مباش که حضرت حجت عج از احوال و حاجات شیعیان خویش به علم الهی اطلاع دارد:

دفع بلاء، رفع عوارض، شفاء امراض و اسقام و قضای حوائج شیعه در غمزه نگاه حضرت غایب عج است:

این مطلب را خوب بفهم که در تمامی شئونات زندگی و گرفتاریها باید احوال خود را به امام زمان عج عرضه، و به او استغاثه، و از او طلب فرج و رخاء و گشایش کرد:

ابو هاشم جعفری میگوید:
یکی از اهالی سامراء دچار بیماری و برص شد، و زندگی به او بسیار سخت شد، پس روزی در نزد علی فهری از حالش شکایت کرد، و او نیز گفت:
لو تعرضت یوما لأبی الحسن علی بن محمد بن الرضا علیهم السلام فسألته أن یدعو لک لرجوت أن یزول عنک:
ترجمه:
مشکلت را برای حضرت ابوالحسن علی بن محمد بن الرضا علیهم السلام تعریف کن، و به حضرت استغاثه کن، و از حضرت بخواه که برای تو دعا کند تا بیماری و مشکلات تو حل شود
پس یک روز بر سر راه امام هادی علیه السلام وقتی از منزل متوکل برمیگشت به انتظارش نشست، و وقتی حضرت را دید بلند شد و بسوی حضرت رفت تا به حضرت استغاثه کند اما حضرت تا او را دید فرمودند:
تنح عافاک الله وأشار إلیه بیده تنح عافاک الله تنح عافاک الله ثلاث مرات:

ترجمه: باز گرد که خدا به تو عافیت را عطا میکند، و با دست خود اشاره فرمودند که باز گرد که خداوند تو را عافیت میبخشد، و سه بار فرمودند برگرد خداوند به تو عافیت عطا میکند.
پس آن مرد بازگشت و فهری را ملاقات کرد و از حالش به او خبر داد و فهری به او گرفت:
قد دعا لک قبل أن تسأل فامض فإنک ستعافى:
ترجمه:
حضرت برای تو دعا فرمودند حتی قبل از اینکه به حضرتش نزدیک شوی و حاجت خود را به او عرضه کنی پس خیالت راحت که شفاء گرفته ای!
پس آن مرد بسوی منزلش بازگشت و شب خوابید و وقتی صبح بیدار شد اثری از ان بیماری در بدن او نبود

مصادر:
الثاقب فی المناقب - ابن حمزة الطوسی - الصفحة ٥٥٤.
رائج والجرائح - قطب الدین الراوندی - ج ١ - الصفحة ٣٩٩
بحار الأنوار - العلامة المجلسی - ج ٥٠ - الصفحة ١٤٧.
قادتنا کیف نعرفهم - آیة الله العظمى السید محمد هادی الحسینی المیلانی - ج ٤ - الصفحة ٣٢٨