تیرباران پیکر امام مجتبی علیه السلام توسط عایشه

فرازی_از_تاریخ

تیرباران پیکر امام مجتبی علیه السلام توسط عایشه

رسول اکرم در مورد امام حسن مجتبی علیه السلام میفرماید:

خدایا دوست بدار هر آنکه او را دوست دارد.

منبع: کنزالعمال ج13حدیث37652

محدث جلیل مرحوم عمادالدین طبری در کتاب ارزشمند کامل بهائی می نویسد:

چون رحلت امام حسن علیه السلام رسید وصیت کرد او را غسل و تجهیز کنند بر سر روضه رسول صلی الله علیه و آله برند تا تجدید عهدی کند و از آنجا به بقیع برند پیش جده او فاطمه بنت اسد.
چون تابوت مطهر او برداشتند و قصد روضه رسول کردند عایشه بر استر (قاطر) سوار شد و مروان را بخواند با لشکر گران از بنی امیه و گفت نگذاریم که او را در آنجا دفن کنند (لاتدخلوا بیتی من لااحبه) داخل مسازید به خانه من کسی را که من نمی خواهم.
عبدالله عباس گفت حسن از آن بزرگتر است که این دلیری کند و بعد از رحلت رسول الله صلی الله علیه و آله زحمت او دهد و بفرماید که کلنگ بر آنجا بزنند اما برای تجدید عهد فرموده که مرا بر سر روضه برید، عایشه با عبدالله خصومت کرد.
گویند که عایشه کمان از مروان بخواست و تیر بر جنازه حسن انداخت...

منبع: کامل بهائی، صفحه ۴۹۱

اسکن کتاب:
http://l1l.ir/j95

http://l1l.ir/j98

+++

و اما نکات قابل تأمل این فرار تلخ تاریخ:

ﻋﺎﻳﺸﻪ ﺩﺭ ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺗﺸﻴﻴﻊ ﭘﻴﮑﺮ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺯﺩ ﮐﻪ
«ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻡ، ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺩﻓﻦ ﺷﻮﺩ»
ﺍﻳﻦ ﮔﻔﺘﻪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﻭﯼ ﺍﺯ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﮐﺮﻡ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻧﻘﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ:
رسول خدا صلی الله علیه واله, ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻦ علیه ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ‌ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﻣﯽ‌ﻓﺮﻣﻮﺩ:
«ﺧﺪﺍﻳﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭ ﻫﺮ ﺁﻥ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ»

ﻋﺎﻳﺸﻪ ﻣﺎﻟﮑﻴﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﻣﺪﻋﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ۹ ﺯﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺟﻤﻌﺎ ﻳﮏ ﻫﺸﺘﻢ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺍﺭﺙ ﻣﯽ‌ﺑﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻳﮏ ﻫﺸﺘﻢ ، ﻳﮏ ﻧﻬﻢ ﺳﻬﻢ ﻫﺮ ﺯﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻣﯽ‌ﺷﺪ ﻳﻌﻨﯽ ﻳﮏ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﻭ ﺩﻭﻡ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻨﺰﻝ ﺳﻬﻢ ﻋﺎﻳﺸﻪ ﻣﻴﺸﺪ،

ﺍﺯ ﺳﻮﻳﯽ ، ﻣﺮﻭﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺷﮏ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﮐﺜﻴﻒ ﺗﺮﻳﻦ ﭼﻬﺮﻩ‌ﻫﺎﯼ ﺑﻨﯽ ﺍﻣﻴﻪ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﻨﺎﻳﺖ ﻧﻘﺶ ﺑﻪ ﺳﺰﺍﻳﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﺍﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺧﻮﺵ ﺧﺪﻣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ملعون ﺑﺎ ﺣﻴﻠﻪ ﮔﺮﯼ ﺍﺯ ﺩﻓﻦ ﺍﻣﺎﻡ ﺟﻠﻮ ﮔﻴﺮﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺧﺒﺮ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﺏ ﻭ ﺗﺎﺏ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﻧﻮﺷﺖ.
ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ ﺣﺎﮐﻢ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﺑﻮﺩ ﺑﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺗﻨﺪ ﺧﻮﺩ ، ﺑﻨﯽ ﻫﺎﺷﻢ ﻭ ﺍﻣﻴﺮ ﻣﺆﻣﻨﺎﻥ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺭﺍ(نعوذبالله) ﺩﺷﻨﺎﻡ ﻣﯽ‌ﺩﺍﺩ ﻭ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺯﺍﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ‌ﺩﺍﺩ.

@moaveniyan_ir

دو لینک مهم:

مظلومیت‌های هفت‌گانه‌ امام حسن مجتبی(ع)

مظلومیت روز ساباط امام حسن(ع) از مظلومیت عاشورای امام حسین(ع) بیشتر است

بغض و کینه شدید عایشه نسبت به حضرت فاطمه زهرا و امیرالمومنین علی صلوات الله علیهما و شادمانی از شهادت ان بانو

کینه عُمَری که در سینه عایشه از علی و فاطمه میجوشید در شهادت فاطمه با جشن در مدینه نمایان شد چنانکه یزید شام را در قتل سیدالشهدا چراغانی کرد:

همانطور که علی فاطمه بود فاطمه علی، همانطور عمر عایشه بود و عایشه عمر:

عایشه در شهادت فاطمه به علی پیام داد: از مرگ همسرت فاطمه خیلی شادمانم!
منبع: منهاج البراعة 9/275.

و ابن ابی الحدید مینویسد:
پس از مرگ فاطمه، ازواج نبی برای تسلیت آمدند،
اما عایشه خودش را به مریضی زد و نرفت و به علی خبر رسید عایشه از مرگ فاطمه خوشحالی میکند
منبع: شرح نهج البلاغه 9/198.

آبی از اعیان مغرب مینویسد:
اسماء مانع ورود عایشه بر پیکر زهرا شد، پس عایشه به فاطمه توهین کرد و گفت: او را کجاوه عروس گذاشته اند
طبری مینویسند: عایشه میگفت:دشمنی من با علی قدیمی است، مثل زنى که از هووى خود متنفرست از على متنفرم

منبع: طبرى 3/60.

امیرالمؤمنین علیه السلام:
بغض ما در سینه عائشه میجوشد مثل دیگی که جوشان است
منبع: بحار 22/234.‏

امام صادق علیه السلام:
اگر عایشه را خداوند مرد آفریده بود عایشه میشد عمر بن خطاب
منبع: الزام الناصب 2/45.

مقام اُم المُومنین حضرت خدیجه کبری بخشی از سخنرانی حجت الاسلام فرحزاد در برنامه سمت خدا به مناسب سالروز وفات ان بانوی بزرگوار

با سلام و عرض ادب و آرزوی قبولی طاعات و عبادات  شما . به مناسبت وفات  اُم المومنین حضرت خدیجه سلام الله علیها بخشی از سخنرانی حجت الاسلام فرحزاد  در برنامه سمت خدا  را درمورد رحمت  و مهربانی خدا و مقام حضرت خدیجه برای شما  نقل میکنم توج داشته باشید بخشی از سخنرانی را گذاشتم درپایان لینک مطلب موجوده میتوند کاملش را بخونید خیلی مفید و،جذاب و جالبه :

حاج آقای فرحزاد: ...همانطور که قبل از ماه رمضان چند جلسه در مورد رحمت خدا صحبت کردیم، ماه رمضان «أقبل إلیکم شهر اللّه‏ بالبرکة و الرحمة و المغفرة» هم ماه برکت است، هم ماه رحمت و مغفرت است. مهربانی خدا خیلی درک بالایی نیاز دارد. در روایت داریم شخصی محضر پیغمبر خدا آمد، بقچه‌ای همراهش بود، مقابل حضرت باز کرد. درون بقچه پرنده‌ای بود همراه با جوجه‌هایش، عرض کرد: در مسیر، در بیابان دیدم چند جوجه پرنده کنار بوته‌ای هستند، گفتم: در بیابان از بین می‌روند، اینها را آوردم. دیدم در بیابان پرنده‌ای دور سرم می‌چرخد، فهمیدم مادر جوجه‌هاست. بقچه را پهن کردم، پرنده با این می‌فهمید ممکن است اسیر شود یا ذبح شود، ولی بخاطر بچه‌هایش کنارشان ماند. اینها را جمع کردم و خدمت شما آوردم. پیغمبر خدا این صحنه برایشان جذاب بود، فرمودند: این پرنده چقدر به بچه‌هایش مهربان است که حتی حاضر است بخاطر بچه‌هایش اسیر شود یا کشته شود ولی حاضر نیست از بچه‌ها جدا شود. فرمودند: خدای مهربان نسبت به بنده‌هایش هزار برابر از این جوجه مهربانتر است. اگر کسی بداند چنین خدایی دارد، راحت می‌شود. تمام مهربانی‌های پدر و مادرها، امام و پیامبر، شعبه‌ای از مهربانی خداست.
در دعای ابوحمزه هست که «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یَحْلُمُ‏ عَنِّی‏ حَتَّى‏ کَأَنِّی لَا ذَنْبَ لِی» حمد می‌کنم خدایی که اینقدر حلیم و صبور است، طوری با من رفتار کرده که گویی هیچ گناهی ندارم. «فَرَبِّی أَحْمَدُ شَیْ‏ءٍ عِنْدِی وَ أَحَقُّ بِحَمْدِی» اگر میلیاردها جان داشت برای خدا می‌داد، کم بود. خدا بی نهایت به بنده‌هایش مهربان است. امام صادق فرمود: «وَ اللَّهِ لَأَنَا أَرْحَمُ بِکُمْ مِنْکُمْ‏ بِأَنْفُسِکُم‏» هرکس خودش را از همه بیشتر دوست دارد، ولی کسی هست ما را از خودمان بیشتر بخواهد و از خودمان به خودمان مهربانتر باشد. برای همین ولی و قیّم ما می‌شود. والله ما از خود شما به شما مهربانتر هستیم. در روایت داریم از یک مادر دلسوز مهربان، مادری که خدا به او فرزند می‌دهد، تمام فکر و همّ او، شغل و کارش این نوزاد است. یعنی خواب و بیداری و مهمانی او، همه حواسش به اوست. می‌گوید: خدا از این هم مهربانتر است. مهربانی که در مادر هست، ذره‌ای از مهربانی خداست.
بزرگی می‌فرمود: وقتی به امیرالمؤمنین و حضرت زهرا صدمه‌های زیادی بعد از شهادت پیغمبر خدا وارد شد، اهل‌بیت این صدمه‌ها را می‌خوردند بخاطر اینکه دوستان و شیعیانشان حفظ شوند. اینها حاضر شدند بلاگردان شوند تا سلمان‌ها و ابوذرها حفظ شوند تا روز قیامت. امام هفتم فرمود: «إنّ اللَّه- عزّ وجلّ- غضب على الشیعة، فخیّرنی نفسی أو هم، فوقیتهم‏ واللَّه‏ بنفسی‏» در زمان من شیعیان خطایی کردند مستحق عقوبت بودند، امام هفتم فرمود: به خدا قسم مخیّر شدم بلا به من برسد، من خودم را سپر و بلاگردان آنها قرار دادم، به من بخورد و به شیعیان نخورد.
این حدیث هم مدت‌ها دنبالش بودم، امام می‌فرماید: بخدا ما از خودتان به شما مهربانتر هستیم، در روایت امام صادق فرمود: «والله ارحم بکم منا» خدا بیش از ما به شما مهربانتر است. خدایی که امام حسین را رحمت واسعه آفرید، امام زمان را رحمت واسعه آفرید، خود آن کسی که اینها را آفریده چقدر مهربان است. چه کنیم رحمت الهی را دریافت کنیم؟ یکی از راه‌های رسیدن به رحمت الهی این است که حاج آقای حسینی قمی هم فرمودند، رحم کنید به شما رحم کنند. «اِرحَم من فی الارض یَرحَمُک من فی السماء» به زیرمجموعه‌ات رحم کن، بالا دستی‌ها به شما رحم می‌کنند. هرطور با دیگران رفتار کنی، همانطور با شما رفتار می‌کنند. به گل و گیاه، مورچه، منابع طبیعی، شاگرد، ارباب رجوع، به همه رحم کن. دین ما دین مهربانی و رحمت است. امیرالمؤمنین فرمود: «ارْحَمْ‏ مَنْ‏ دُونَکَ‏ یَرْحَمْکَ مَنْ فَوْقَک‏» به زیر مجموعه‌ات رحم کن، با دست و زبان و قلم و بیانت، با مالت، با خیرخواهی و مهربانی و دلسوزی. هرکسی در عالم خیر می‌کند، خدا یار و یاور اوست.
یک جمله جالبی است که یکی از چیزهایی که رحمت را فوق العاده جذب می‌کند. رحمت الهی هم درجه‌بندی دارد. چه وقت رحمت خدا در حد اعلی بر ما سرازیر می‌شود؟ بیان نورانی مولا علی(ع) در غررالحکم است، حضرت فرمودند: «أَبْلَغُ مَا تُسْتَدَرُّ بِهِ‏ الرَّحْمَةُ أَنْ تُضْمَرَ لِجَمِیعِ النَّاسِ الرَّحْمَةُ» (غررالحکم/ص450)چه وقت ریزش می‌کند و هرچه رحمت است می‌ریزد؟ فرمود: حد اعلای ریزش رحمت الهی چه وقت است؟ شما برای همه عالم و همه مردم خیر بخواهی. خدایا گمراهان را هدایت کن، زمین خورده‌ها را بلند کن. خدایا هرکسی گرفتار است، گرفتاری او را برطرف کن. در ماه رمضان دعایی که بعد از نماز می‌خوانیم، مقید هستم در طول سال این دعا را بخوانید. «اللهم ادخل علی اهل القبور السُرور» پیغمبر ما عبور می‌کردند، دیدند روح صاحب قبری معذب است. فرمودند: بروید دو تا چوب تازه بیاورید، حضرت چوب را روی قبر دفن کردند و فرمودند: تا مادامی که تازه است، خدا عذاب را کم می‌کند. حدیث داریم چوب تازه همراه میت دفن کنند تا وقتی تازه هست، خدا عذاب را کم می‌کند. بعد فرمودند: حتی بر کافر هم اثر دارد. در کتاب عروة الوثقی هم هست. «اللهم اغن کل فقیر» نمی‌گوید: فامیل و دوست، پیغمبر و امام، به یهودی، مسلمان و کافر نان و آب می‌دادند و دریغ نمی‌کردند. چون خدا شرط رزق و روزی را ایمان قرار نداده است. حتی دشمن را هم آب و غذا بدهیم. «اللهم اشبع کل جائع» هر گرسنه‌ای را سیر کن. هر برهنه‌ای را بپوشان. همه مریض‌ها را شفاء بده. «اللهم اقض دین کل مدین» بدهی هر بدهکار در عالم را ادا کن. فراگیری این دعا خیلی زیباست. آیت الله بهاءالدینی می‌فرمودند: تمام این دعاها برای ظهور امام زمان است. تحقق خارجی‌اش قطعاً در زمان ظهور امام زمان است. «اللهم فُک کلَّ اسیر» هر اسیری را آزاد کن. «اللهم فرج عن کل مَکروب» هر گرفتاری در عالم هست، خدا دوست دارد ما خیرخواه باشیم، دلسوز باشیم. حتی دشمن‌ها را هم خدا هدایت کند، این را بخواهیم. پیغمبر ما در تشریح آخرالزمان، حضرت شروع به گریه کردند به طوری که اصحاب هم گریه افتادند، گفتند: چرا گریه می‌کنید؟ فرمود: برای بدهای امتم گریه می‌کنم!
این ایام، ایم وفات حضرت خدیجه کبری(س) هست. سید بن طاووس(ره) عالم برجسته‌ای که در عالم بزرگ شیعه کم نظیر است. کسی است که علما بدون سند حرفش را قبول می‌کنند. حتی می‌گویند: با امام زمان رابطه داشت. سید بن طاووس می‌گوید: شب قدر وقتی خواستم دعا کنم، فکر کردم به چه کسانی دعا کنم که از همه مهمتر است؟ هرچه فکر کردم دیدم برای گمراهان و زمین خورده‌ها و گرفتارها از همه واجب‌تر است. معمولاً چهل مؤمن را دعا می‌کنیم، فقط برای خوب‌ها دعا می‌کنیم، این هنر نیست. خوب‌ها که خوب هستند. شما اگر پنج تا بچه داری، چهار تا خوب و سالم هستند و یکی مریض است و گرفتار است، شما حواست باید به او باشد. او محتاج دستگیری است. لذا سید بن طاووس می‌فرماید: من از ته قافله شروع کردم. برای کسانی که مشکل روحی و جسمی دارند، دعا کردم. پیغمبر ما در قافله‌ای که مسافرت می‌رفتند آخر قافله بودند، جلو نمی‌رفتند. چوپان مهربان از آخر قافله می‌آید و حواسش به همه هست. لذا اینکه انسان خیر و رحمت برای همه بخواهد را خدا خیلی دوست دارد. «إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ‏ لَرَؤُفٌ‏ رَحِیم‏» (بقره/143) اگر مصداق این آیه شدیم که پرتویی از رئوف و رحمت خدا در ما تجلی پیدا کند، برای همه مردم خیر می‌خواهیم. خیرشان را بخواهیم بهتر است. استاد بزرگواری داشتیم برای همه دعا می‌کردند، می‌فرمودند: دشمن‌ها را هم اگر قابل هدایت هستند، هدایت و اگر قابل نیستند خودت هرکاری خواستی بکن!
باز تأکید می‌کنم که برای حضرت خدیجه که مادر امت است در این ایام وفات حتماً کاری کنیم. ولو یک فامیل یا همسایه‌ای را دعوت می‌کنیم به نیت حضرت خدیجه کبری باشد. حاج آقای رفیعی در قم فرمودند: من دوست دارم یک ماه در مورد حضرت خدیجه صحبت کنم. فرمودند: محضر چندین مرجع رسیدیم، گریه کردند نام خدیجه کبری آمد. فرمودند: ایشان مظلوم است و باید او را از مظلومیت دربیاوریم. مقام معظم رهبری چند بار تأکید کردند که برای ایشان باید کارهایی کنیم که نکردیم و حتماً باید همایش‌های مفصلی برای این خانم بزرگوار داشته باشیم.  

حاج آقای فرحزاد: همه ما دوست داریم با پیغمبر و اهل‌بیت محشور شویم. یکی از راه‌های سهل الوصول برای رسیدن به این کار، پیغمبر فرمود: «أَوْلَی‏ النَّاسِ‏ بِی‏ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَکْثَرُهُمْ عَلَیَّ صَلاةً (فِی دَارِ الدُّنْیَا)» (مکارم الاخلاق، ص 312) نزدیکترین افراد روز قیامت به من کسانی هستند که در دنیا زیاد بر محمد و آل محمد صلوات می‌فرستند. یکی از اعمال ویژه این ماه هم صلوات فرستادن است.
یکی از نکته‌هایی که یادآوری کنم این است که افضل ایام اعتکاف دهه آخر ماه رمضان است و بحمدلله در مسجد گوهرشاد، مسجد اعظم قم بعد از مراسم شب‌های احیاء برگزار می‌شود. عزیزانی که می‌خواهند ده روز برنامه اعتکاف، افطار و سحر مهمان امام زمان باشند، به سایت مسجد مقدس جمکران مراجعه کنند چون ظرفیت محدود است، ثبت‌نام کنند و مهمان حضرت باشند. دیگر عزیزان هم در مساجد جامع شهرها هم این برنامه را احیاء کنند. چون  اصل ایام اعتکاف ده روز آخر رمضان است.

موضوع دیگر اینکه وفات حضرت ام البنین حضرت خدیجه کبری هست که همه علما و بزرگان گفتند: مقداری در حق ایشان جفا شده است. ام المؤمنین است و پیامبر و اهل‌بیت به ایشان افتخار می‌کنند و خودشان را مدیون گذشت و فداکاری ایشان می‌دانند. اولاً مراسم را همه‌ی ظهرها و شب‌ها، حداقل دو سه روز بگیرند. ما مدیون این بانوی فداکار هستیم. اگر بتوانند یک سفره اطعامی برای حضرت داشته باشند. چون این خانم همه اموالش را در راه خدا تقدیم کرد «وَ وَجَدَکَ عائِلًا فَأَغْنى‏» (ضحی/8) عائل    یعنی دستت خالی بود و چیزی نداشتی. اغنی که به مال خدیجه است، خدا تو را به مال حضرت خدیجه بی‌نیاز کرد. یک سفره افطار بیاندازیم، چه در منزل، چه به فامیل، به همسایه، کمیته یا بهزیستی، معتقد هستم کسانی که برای حضرت خدیجه قدمی برمی‌دارند چون تجربه فراوان شده است. یک خیر و برکت فوق العاده‌ای برایشان می‌آید. برای حضرت خدیجه نیت کنند، یک خیر و اطعامی بکنند، کمک به فقرا، هر کار خیری به نیت این مادر، مزد و جزایش را هم می‌گیرند. بزرگواری که چندین کتاب درباره‌ی حضرت خدیجه(علیها السلام) نوشته، کتاب‌های «حامیة المصطفی، محبوبة المصطفی» را نوشتند، گفتند: به قدری مشکلات اقتصادی من شدید بود که هشت و نه من گرو هم بود. نیت کردم خدای متعال به من اگر دختری مرحمت کند، نامش را خدیجه می‌گذارم. خدای متعال به من دختری مرحمت کرد که دقیقاً روز ولادت حضرت فاطمه زهرا(س) این نوزاد به دنیا آمد و اسمش را خدیجه گذاشتم. از آن تاریخ به بعد زندگی من از این رو به آن رو شد. عزیزانی که می‌گویید: گرفتار هستیم، هفته آینده سی اردیبهشت روز تکثیر جمعیت است، مخصوصاً آنهایی که دختر ندارند، یکی از راه‌های رحمت و برکت دختر است و پسر نعمت است. نیت کنند اگر خدا به ما دختر داشت، نامش را خدیجه بگذاریم. عزیزانی که فرزندشان را خدیجه نام می‌نهند، از آخر ماه رمضان پارسال تا آخر ماه رمضان امسال، بیایند در سایت سمت خدا ثبت نام کنند، برایشان پلاک طلا ارسال خواهیم کرد.

شریعتی: از طریق پیامک مشخصات را ارسال کنید، به 20000303 نام و نام خانوادگی و کد ملی را ارسال کنید، همراه با آدرس، انشاءالله دوستان ما بررسی خواهند کرد و پلاک طلا هدیه خواهیم کرد.
حاج آقای فرحزاد: یک شب جلوتر در مسجد مقدس جمکران با حضور حاج آقای رفیعی برگزار خواهد شد و اجتماع بزرگ یاوران ام المؤمنین حضرت خدیجه کبری برگزار خواهد شد. عصر چهارشنبه اجتماع باشکوهی از مسجد امام حسن عسکری نزدیک حرم پیاده روی به حالت عزاداری با خدام حرم به طرف صحن حضرت معصومه داریم و مجلس باشکوهی است، هرکس برای حضرت خدیجه قدمی بردارد، آیت الله صافی گلپایگانی فرمودند: قطعاً دل پیغمبر را شاد می‌کند. در حق حضرت خدیجه خیلی جفا کردند. یکی از کم لطفی‌ها این بود که گفتند: حضرت خدیجه عاشق پیغمبر بود. یعنی محبت یک طرفی بود. پیغمبر خدا بارها اظهار می‌کردند: «کنت لها عاشقا و کنت لها محبّا» من هم شیفته حضرت خدیجه بود. «رزقتُ حُبَّها و أحبُّ حبیبها» این شعار ما در این ایام باشد. یعنی من رسول الله، فخر اولین و آخرین، تمام انبیاء و امامان زیر مجموعه پیغمبر هستند. پیغمبر می‌فرماید: خدا محبت حضرت خدیجه را رزق و روزی من کرده است. پیغمبر فرمود: من خدا را شاکر هستم که محبت حضرت خدیجه را در دل من قرار داد. هرکس حضرت خدیجه را دوست دارد، من هم او را دوست دارم. هرکس به این مادر عشق بورزد و خدمت کند، پیغمبر نیز او را دوست دارد. پیغمبر ما چهل روز ریاضت کشید و چهل روز روزه و عبادت کرد تا نور را دریافت کند و بعد نزد حضرت خدیجه رفت. چهل روز در اعتکاف بود، به حضرت خدیجه پیغام داد، جدایی من برای امر مهمی است، یکوقت ناراحت نباشی. بعد فرمودند: «فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیُبَاهِی‏ بِکِ‏ کِرَامَ مَلَائِکَتِه‏» خدیجه جان تو شخصیتی هستی که خدای بزرگ بر ملائکه روزی چندین بار بر شما مباهات و افتخار می‌کنند. عجب کنیزی دارم! ما چهار زن در روایت داریم که جزء کاملترین و برترین زنان عالم هستند، حضرت فاطمه زهرا، حضرت مریم، حضرت آسیه و حضرت خدیجه کبری. حضرت خدیجه 25 سال در کنار پیغمبر خدا بود و با جان و مال و آبرو، ملالت‌ها و سرزنش‌ها و سرکوفت‌ها را تحمل کرد.
تمام مکه دشمن پیغمبر بودند. از هر نوع اذیت و آزاری کم نمی‌گذاشتند ولی همسر او کنار او بود، مولا امیرالمؤمنین اولین نفری بود که ایمان آورد و حضرت خدیجه اولین بانویی بود که به پیامبر ایمان آورد. دو ستون محکم کنار پیغمبر خدا بودند، لذا پیغمبر واقعاً خودش را مدیون این خانم می‌دانست. بارها پیغمبر می‌نشست و از مدح و ثناء و ستایش این بانو خسته نمی‌شدند، از بس تعریف این بانو را می‌کردند. حتی بعد از وفات این بانو، آنقدر پیغمبر گریه می‌کردند و یاد ایشان می‌کردند، اگر قربانی می‌کردند و هدایایی می‌دادند، می‌فرستادند بعضی خانه‌ها و می‌گفتند: این خانم چه نسبتی با شما دارد؟ می‌فرمودند: اینها دوستان حضرت خدیجه بودند. خواهش می‌کنم یک افطاری، یک هدیه به نیت حضرت خدیجه بدهیم. این کار را بکنید و اثرش را در زندگی مشاهده کنید. پیغمبر اینقدر حضرت خدیجه را یاد می‌کرد و مثل ابر بهار گریه می‌کرد، بعضی همسران پیغمبر ناراحت می‌شدند. تا زمانی که حضرت خدیجه زنده بودند، پیغمبر خانمی را اختیار نکردند. 25 سال با حضرت خدیجه زندگی کردند، حضرت فرمودند: همانند خدیجه دیگر پیدا نمی‌شود! بعد می‌فرمودند: مردم مکه مرا تکذیب کردند، او مرا تصدیق کرد. از من دوری جستند، او مرا یاری کرد. همه چیز من او بود. لذا بعد از وفات این بانو و بعد از وفات ابوطالب جبرئیل نازل شد و گفت: دیگر مکه جایی برای شما نیست. دیگر در مکه یاور و ناصر نداری. آن سال را حضرت سال حزن و اندوه اعلام کردند. کسی که ثروتمندترین زن‌های منطقه بود، بیاید در شعب ابی طالب، در خاک‌ها بدون امکانات، با پیغمبر سه سال زندگی کند. یک نگاه حضرت خدیجه به ما باشد تمام است.
شریعتی: ماه رمضان بهار قرآن کریم است و ما هرروز تفسیر یک جزء از قرآن کریم را توسط یکی از کارشناسان محترم برنامه خواهیم داشت و در فضای مجازی منتشر خواهیم کرد. نکته‌ای باقی مانده است بفرمایید.
حاج آقای فرحزاد: حضرت خدیجه(س) ایثار و فداکاری کردند و خدا بهترین شخصیت عالم را همسر ایشان قرار داد. ایشان خواستگارهای زیادی داشت و همه را رد کرد. حاضر شد با پیغمبری که مال و ثروت نداشت، ازدواج کند. شبی که با پیغمبر ازدواج کردند، پیغمبر حتی یک خانه نداشتند، حضرت خدیجه کبری یکجا با خدا معامله کرد. محضر پیغمبر خدا زانو زد و گفت: غصه هیچ چیز را نخور. «المالُ مالُک، والبیت بیتُک و أنا اَمَتُک» تمام پیغمبران می‌گویند: زکات بدهید، خمس بدهید، چیزی سر سال اضافه آوردید، یک پنجم مالتان را بدهید. حضرت خدیجه شب عروسی همه هستی خود را داد. عرض کرد خانه، خانه شماست. مال من مال شماست و من کنیز شما هستم. بهترین دختر، دختر ایشان است. بهترین داماد امیرالمؤمنین و یازده امام فرزندان ایشان هستند. در زیارتنامه می‌گوییم: السلام علیک یابن خدیجة الکبری، کبری یعنی بزرگ.

 از این لینک میتونید متن کامل سخنرانی را بخونید

چند عکس پروفایل به مناسبت وفات حضرت خدیجه ام المومنین